Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΡΚΟΦΑΓΙΑ


Της Μαίρης Λαγανά
Μέλους του Εθνικού Μετώπου

Οι εκλογές του 2009 και η άνοδος του Γεωργίου Παπανδρέου στον πρωθυπουργικό θώκο σηματοδότησαν το τέλος εποχής της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο άνθρωπος που γύρισε την πλάτη στην απλόχερη βοήθεια Πούτιν ρίχνοντας μας στα αδηφάγα δόντια της Τρόικα και του ΔΝΤ.

Ο εντολοδόχος των μεγαλοτραπεζιτών, ο εντολοδόχος του θείου Σάμ, εξυπηρετώντας τα ξένα συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα της πατρίδος.


Υποτίθεται πως διενεργήθησαν εκλογές προκειμένου να αποτινάξουμε τον ζυγό του Γεωργίου Παπανδρέου και της συμμορίας που λυμαινόταν την χώρα τόσα χρόνια. Το αποτέλεσμα γνωστό η άνοδος του Σαμαρά του αδελφικού φίλου και συμφοιτητή του Γεωργίου Παπανδρέου το έτερον μέλος της συμμορίας του κολλεγίου.

Η χώρα βάση των προεκλογικών λεγομένων του Σαμαρά θα ανέκαμπτε, θα διασωζόταν, θα έβγαινε εκ νέου στις αγορές, θα φρενάριζε την δυσβάσταχτη φορολογική πολιτική της κυβερνήσεως Παπανδρέου, θα, θα, θα τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

Από την εποχή του «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ» περάσαμε στην εποχή του... τα αποθεματικά του κράτους επαρκούν μέχρι τις 16/11.

Στην εποχή του δεν θα παρθούν νέα μέτρα στην εποχή πρέπει να παρθούν νέα μέτρα προκειμένου να εκταμιεύσουμε την πολυπόθητη «δόση».

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα οι χώρα καθημερινά παραπαίει, οι γειτονιές γέμισαν αστέγους, τα συσσίτια πήραν φωτιά πού; στην Ελλάδα του 2012 στην Ελλάδα που θα ανέκαμπτε και θα έβγαινε στις αγορές, στην Ελλάδα της ανάπτυξης…

Το μόνο που αναπτύσσεται καθημερινά είναι το χρέος μας, η αλητεία τους τα ψευδή τους και ο διασυρμός της χώρας.

Από την άλλη ο έτερος Καππαδόκης, ο Βενιζέλος, θεώρησε εαυτόν από μηχανής θεό που θα διέσωζε την παράταξη του και κατ' επέκταση την χώρα εάν θα ήταν αυτός ο νικητής των εκλογών.

Το μόνο που κατάφερε να διασώσει ήταν το τομάρι του.

Έφτασαν με την συμπεριφορά τους να παραμιλά ένας ολόκληρος λαός, συνοδοιπόροι τους οι μεγαλομιντιάρχες, δημοσιογράφοι της αρπαχτής και της ρεμούλας, τα παπαγαλάκια της διαπλοκής που μας βομβαρδίζουν καθημερινώς από τα δελτία ειδήσεων για τον δήθεν αγώνα του Σαμαρά και της κυβέρνησης του για την διάσωση της χώρας.

Το μόνο που διέσωσαν ήταν οι θεσούλες τους και οι παχυλοί τους μισθοί, υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας και το μέλλον των παιδιών μας. Υποθηκεύοντας τα όνειρα μας, υποθηκεύοντας την αξιοπρέπεια μας και το δικαίωμα να επιβιώσουμε.

Το ερώτημα που με τα ταλανίζει είναι το εξής: άραγε εάν διενεργηθούν εκ νέου εκλογές το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο; η θα διαφοροποιηθεί; θα ξυπνήσει επιτέλους ο Έλληνας πολίτης; θα εμμένει στο πελατειακό καθεστώς μεταξύ πολιτικών και ψηφοφόρων προκειμένου να εξασφαλίσει μια θεσούλα στο δημόσιο?

Θα καταλάβει επιτέλους την κοροϊδία ή θα αποκτήσει εθνική συνείδηση λειτουργώντας προς όφελος της πατρίδος, αντί του ιδίου οφέλους; Θα αδράξει την μέρα; η θα εξακολουθήσει να μιζεριάζει από τον καναπέ του; Θα αγωνιστεί; η θα περιμένει τον αργό και βασανιστικό του θάνατο;

Δεν ξέρω τι να απαντήσω, δεν ξέρω τι να σκεφτώ, δεν ξέρω...

Απλά φοβάμαι ότι μας ευνουχίζουν μέρα με την μέρα, μας ψεκάζουν, γίναμε πιόνια τους. Δεν κυλά άραγε αίμα πλέον στις φλέβες μας; Ζωντανοί νεκροί;

Μα δεν ταιριάζει αυτό στους Έλληνες. Ο Έλληνας έγραψε ιστορία και τον έγραψε η ιστορία.

Ο Έλληνας προκαλούσε τον θαυμασμό ακόμη και των βαρβάρων...

Είθε να έρθει αυτή η μέρα κάποτε, είθε να γράψουμε ιστορία, είθε να ακουστούμε στα πέρατα της οικουμένης για τα επιτεύγματα μας, είθε να ξυπνήσουμε, είθε να αγωνιστούμε, να σταματήσει η Ελλάδα να θεωρείται η χώρα των διεφθαρμένων πολιτικών, των τεμπέληδων πολιτών, η χώρα της ρεμούλας, η χώρα του τίποτε...


ΕΙΘΕ....





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου