Πέμπτη 12 Μαΐου 2016

Σιωπή ή βουβή οργή;


Ο Ελληνικός λαός έζησε και με την δική του υπαιτιότητα, μια τραγωδία που συνεχίζει να ξετυλίγεται με ορίζοντα μακρύ και χωρίς προβλεπόμενο τέλος. Δοκίμασε τις εναλλακτικές λύσεις που του παρουσιάστηκαν, με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, τους ΑΝ.ΕΛ αφού πρώτα δοκίμασε την συμβατική πρόταση των Σαμαρά - Βενιζέλου. Τώρα, η Ευρώπη -Βρυξέλλες και Βερολίνο- έχει πάψει να ενδιαφέρεται για την προσαρμογή στα κελεύσματα και αρκείται στην χειραγώγηση και την είσπραξη των δανεικών.

Οι ίδιοι οι φιλελεύθεροι, που τόσο έντονα διακινούν την
αναγκαιότητα η οικονομία να παρακολουθήσει τον διεθνή ανταγωνισμό, ξέρουν καλά ότι τέτοια πιθανότητα δεν υπάρχει με αυτά τα μέτρα. Έτσι, η αποικία χρέους έχει γίνει πραγματικότητα. Ο λαός παρακολουθεί μουδιασμένος και οργισμένος χωρίς καθοδήγηση. Η ανάγκη να δοθεί η κατεύθυνση και κυρίως να πείσει είναι απολύτως αναγκαία.
Εδώ εντοπίζεται και το βασικό ζήτημα πολιτικής επικοινωνίας,
η πρότασή μας που είναι ικανή να δείξει τον άλλο δρόμο να ακουστεί και μάλιστα απαλλαγμένη από τα στερεότυπα που μας προσδίδει το αμαρτωλό σύστημα.

Κρίσιμο λοιπόν, είναι για όλους τους συναγωνιστές να κατανοήσουν τις θέσεις μας και την αξία της πρότασή μας αλλά και να καταλάβουν ότι πρέπει να αποφεύγουν τις παγίδες της "τυποποίησης" που με ευκολία μας δίνει η προπαγάνδα των εγχώριων και ξένων εξουσιαστών.

Αυτή η μεγάλη συσσωρευμένη οργή, θα πνίξει το σύστημα αργά ή γρήγορα γιατί ο δρόμος της υποταγής είναι αδιέξοδος. Άρα, το επίμαχο είναι να γίνει αντιληπτό ποια είναι η πρόταση των εθνικιστών ως ρεαλιστική εναλλακτική και όχι ως μηχανισμός αντίδρασης. Αυτά τα ανακλαστικά που οδήγησαν τον ψηφοφόρο στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, στην Ένωση Κεντρώων, στην Χρυσή Αυγή, ήταν το εχέγγυο της επανάληψης. Μια προσπάθεια που συνεχίστηκε για χρόνια και έδινε την εντύπωση μιας προετοιμασίας... που σε κάθε περίπτωση και για διαφορετικούς λόγους δεν υπήρχε.

Σοβαρότητα, ήθος, αγωνιστική προσήλωση μέχρι την τελική Νίκη των ιδεών μας που θα είναι νίκη της πατρίδας.


Ε.Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου