Όταν η Αμερική συναχώνεται, η Ευρώπη (και ο κόσμος) παθαίνει πνευμονία (το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη)

Είναι μια προσφιλής έκφραση οικείων μου προσώπων και όχι μόνο. Επαναλήφθηκε με την κρίση του 2008 και την συγχωρεμένη Leehman-Brothers και επιβεβαιώθηκε με την εκλογή του Ντόναλντ Τράμπ στην προεδρία της Αμερικής. Τα δύο αυτά γεγονότα δεν έχουν καμμιά σχέση μεταξύ τους, απλά επιβεβαιώνουν το ρητό. Το δίδυμο Μέρκελ-Ψυχοπαθούς (Σοϊμπλε) έχει ήδη πουντιάσει, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι  στο κρεβάτι με πυρετό (πάσχει από  Brexitιδα βαρειάς μορφής). Οι γιατροί κάνουν ότι μπορούν αλλά η πρόγνωση δεν είναι καλή. Υπάρχουν ανησυχητικά συμπτώματα που εκδηλώνονται

συνεχώς: Κάτι οι δηλώσεις του νέου Αμερικανού πρέσβη στην Ε.Ε. Ted Malloch, για 18μηνο ορίζοντα ζωής του euro, κάτι οι δηλώσεις του Ούγγρου πρωθυπουργού που αναρωτιέται φωναχτά «Διατρέχουμε τον κίνδυνο να ακολουθήσουν και άλλοι την Βρετανία. Θα υπάρχει μόνιμος κίνδυνος για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα είδος πειρασμού μετά την απόφαση των Βρετανών να αποχωρήσουν από την Ένωση με αποτέλεσμα να εξασφαλίσει καλύτερη θέση απ' ό,τι αν παρέμενε στην ΕΕ», το Ιταλικό δημοψήφισμα και η πιθανότητα εξόδου της Ιταλίας από την «Ένωση» και η επιστροφή στη λιρέττα είναι μόνον μερικά από αυτά.

Ο μόνος ο οποίος φαίνεται να αγνοεί το εν λόγω ρητό είναι ο αγαπητός μας κ. Πρωθυπουργός. Δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά, καθώς είναι γνωστό ότι ακολουθεί τας εντολάς του κ. George Soros και τα οράματά του που εκφράζονται μέσω του Open Society Foundation και των συναφών χρηματοδοτικών ροών του. Αλλιώς δεν εξηγείται η (εσκεμμένη;) αδράνειά του να συγχαρεί εγκαίρως (εθιμοτυπικά έστω) τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Αμερικής. Η παρέλευση 48ώρου πριν την αντίδρασή του (της Ελλάδας ολόκληρης εκπροσωπουμένης από το πρόσωπό του) σηματοδοτεί ότι ο κ. Πρωθυπουργός ανέμενε οδηγίες που δεν έρχονταν από το επιτελείο του Open Society Foundation. Το Dammage assesment/control διαρκούσε περισσότερο του αναμενομένου, ποιός είχε ώρα να ασχοληθεί με τον Αλέξη; Εδώ ο κόσμος (του κ. George Soros off-course) καίγεται...

Ελλείψει κατευθύνσεων ο αγαπητός μας κ. Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του προτίμησαν να σιωπήσουν και να ασχοληθούν με το φλέγον/κατεπείγον (για ποιόν άραγε;) θέμα των έμφυλων ταυτοτήτων στα σχολεία. Μπας και πάσχω από τρανφόβια; (απορία: ποιός είναι ο νέος φωτισμένος γλωσσοπλάστης;) σκεπτόταν ο μέσος 'Ελληνας την ώρα που ξύπναγε το πρωί για να βρεί λύση να πληρώσει τις δόσεις για το φώς, το νερό, τους φόρους και φυσικά για τον ΕΝΦΙΑ και τις ασφαλιστικές εισφορές. Τέτοιος καημός λοιπόν κατέτρωγε αυτόν και την κυβέρνησή μας (Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων) που αποφάσισε να αναλάβει πρωτοβουλία για την επίλυση του σημαντικού εθνικού/κοινωνικού αυτού προβλήματος στέλνοντας εξαιρετικά επείγουσα εγκύκλιο  με ΘΕΜΑ: Υλοποίηση στο Γυμνάσιο Θεματικής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης σε ζητήματα Διατροφής, Εθισμού-Εξαρτήσεων και Έμφυλων Ταυτοτήτων κατά το Σχολικό Έτος 2016-2017. Το θέμα δεν μου προκαλεί εντύπωση καθώς με τα ίδια τα αυτιά μου έχω ακούσει κάποτε τον κ. Ζακ Ντελόρ στο Ζάππειο να δηλώνει ευτυχής με το γεγονός ότι οι μονογονεϊκές οικογένειες στην Ευρώπη έχουν φτάσει (ήδη τότε-εποχή παράδοσης του Οτσαλάν στην Τουρκία) στο 10% των οικογενειών στην Ευρώπη, και ως εκ τούτου η πορεία της (επιθυμητής) Ευρωπαϊκής ενοποίησης βαίνει καλώς (according to plan).

Όμοιας ιεράρχησης προτεραιοτήτων ήταν και αυτή του κ. Αναστασιάδη στην Κύπρο: Να διαπραγματευτεί την λύση του Κυπριακού 2 ημέρες πριν αναλάβει την εξουσία ο κ. Ντόναλντ Τραμπ, με συνομιλήτρια την κα. Βικτόρια Νιούλαντ. Αναρωτιέμαι τόσο για τον θεσμικό ρόλο της, όσο και για την χρησιμότητα και σκοπιμότητα της αποχαιρετιστήριας επίσκεψης του κ. Μπαράκ Ομπάμα στην χώρα μας. Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά δεν έχω  χώρο για άλλα καθρεπτάκια, είμαι τίγκα.

Ευτυχώς που βρέθηκε ο κ. Κοτζιάς και έσωσε την κατάσταση, τον ευχαρίστησε ήδη ο Κυπριακός Ελληνισμός.

Όλα τα παραπάνω δείχνουν έναν αιφνιδιασμό του συστήματος στη Δύση από την πραγματικά ιστορική εκλογική νίκη του κ. Ντόναλντ Τράμπ στις ΗΠΑ, που κατάφερε και νίκησε παρά το πόλεμο (κυριολεκτικά) των ΜΜΕ παγκόσμια σε βάρος του. Αναγνώστες και θεατές των παραπάνω μέσων, μέλη του κόμματος της αντιπολίτευσης  έχουμε κι εμείς στην Ελλάδα περισσότερα κι απ' όσα ίσως θα θέλαμε. Ας το έχει στο νου του ο κ. Πρόεδρος, όταν θα ασχοληθεί με το θέμα των (λαθρο)μεταναστών που φορτώθηκαν – υπερβολικά πολύ – στη φίλη και σύμμαχο Ελλάδα.

Σε κάθε περίπτωση το Εθνικό Μέτωπο έχει ήδη χαιρετήσει τη ιστορική νίκη του ως ένα σημαντικό βήμα των δυνάμεων που αντιτίθενται στη Νέα Τάξη Πραγμάτων και την Παγκοσμιοποίηση, και εύχεται κάθε επιτυχία στο έργο του.

Γιάννης Σίμος

Δικηγόρος

Μέλος Εθνικού Συμβουλίου