Έννοιες συνώνυμες,
μα τόσο διαφορετικές…
Ενδεχομένως να μην αντέχουν όλα αυτά σε κριτική, όμως νοιώθω την ανάγκη μιας, κατά κάποιο τρόπο, ιδεολογικής διαλεύκανσης.
Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.
Ο Εθνικισμός είναι κοσμοθεωρητική διάσταση και στάση ζωής!
Αποτελεί δε μαχητικό προσδιορισμό, που ο άνθρωπος – πολίτης καταξιώνεται μέσα από τον αγώνα που αποπνέει όλο το Εθνικιστικό μεγαλείο.
Σε αντίθεση, ο πατριωτισμός έχει παθητικά χαρακτηριστικά.
Εκατομμύρια Ελλήνων είναι πατριώτες, αλλά κι απ’ τον καναπέ τους, μπροστά στην τηλεόραση, περιμένουν κάποιους (ποιούς όμως;) να σώσουν το Έθνος και την Πατρίδα και μαζί κι εκείνους για να μη χαθούν…
ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να γίνουν βορρά των θηρίων της Νέας Τάξης.
Κάθε μέρα δίνουν τη μάχη ξεκάθαρα για την Εθνική υπόσταση.
ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ κάθε υποκατάστατο που στόχο έχει να αποπροσανατολίζει ιδεολογικά και να επιβάλλει τις… δοσμένες λύσεις.
Οι Εθνικιστές δίνουν τη λύση μόνοι τους!
Λέει ο Ίωνας Δραγούμης στο βιβλίο του «Ο Ελληνισμός μου και οι Έλληνες»: «Για να ζήσω περισσότερο, πρέπει να συνδεθώ με το Έθνος μου. Συνδέομαι με το Έθνος μου, όταν προσπαθώ να το δυναμώσω διοχετεύοντας όλες μου τις δυνάμεις εκεί, δηλαδή σ’ αυτόν τον σκοπό».
Ο δε Αλέξανδρος Παπαναστασίου γράφει στο βιβλίο του «Ο Εθνικισμός»: «Από ό,τι εξετέθη έως τώρα είναι φανερόν, ότι ο Εθνικισμός είναι μια μορφή εκδηλώσεως του εθνικού αισθήματος. Αυτό, πάλιν, έχει την ρίζαν του εις το κοινωνιολογικόν ένστικτον, αποτελεί μίαν ανωτέραν εκδήλωσιν αυτού».
Ας δούμε τι λέει κι ο Δημήτρης Ευαγγελίδης στην «Πολιτική Ορολογία» το 1980 από τις εκδόσεις Λάβρυς: « Εθνικισμός: όρος συνώνυμος του Πατριωτισμού, της Φιλοπατρίας. Αντίθετος του Διεθνισμού. Υποδηλώνει αφ’ ενός μεν την στάσιν ενός ατόμου με ανεπτυγμένην εθνική συνείδησιν, το οποίον αγωνίζεται αδιακόπως δια την προκοπήν του Έθνους του, αφ’ ετέρου δε την κοσμοθεωρίαν εκείνης, της οποίας θεμελιώδης αρχή είναι η άποψις, ότι το συμφέρον του Έθνους προέχει κάθε άλλου συμφέροντος ή επιδιώξεως ατομικής ή ομαδικής. Ο Εθνικισμός διαφέρει τόσον του Σωβινισμού όσο και του Ιμπεριαλισμού, προς τους οποίους δεν πρέπει να συγχέεται».
Και τώρα ας δούμε τι γράφει το περιοδικό «Ρεσάλτο» (Ιανουάριος 2007), το οποίο αρθρογραφείται από επώνυμα αριστερά στελέχη. Στο άρθρο του «Ο τεχνητός μπαμπούλας του Εθνικισμού» αναφέρει: «Είναι ξεκάθαρο πλέον, ότι στην εποχή της κατάργησης των εθνικών συνόρων, ο Εθνικισμός προβάλλει, υπό την φυσιολογική του μορφή, ως η μοναδική μορφή Αντίστασης στον κοσμοπολιτισμό της παγκοσμιοποίησης, γι’ αυτό και σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο των υποτακτικών της. Εκείνο, ωστόσο, που είναι άδικο, είναι να «χρεώνουμε» στον Εθνικισμό τις συνέπειες των πράξεων του καπιταλιστικού Ιμπεριαλισμού (που στην ουσία και στις διακηρύξεις του είναι αντεθνικός). Όλα τα δεινά της ιστορίας προέρχονται όχι από τον Εθνικισμό, αλλά από την προσβολή του. Όταν υπάρχει σεβασμός στην εθνική ιδιαιτερότητα και στην γη κάθε λαού, τότε ο Εθνικισμός γίνεται πηγή πνευματικών αξιών. Όσο δεν υπάρχει Ιμπεριαλισμός, ο Εθνικισμός δεν υποχρεώνεται σε αναμέτρηση. Κι όσο δεν υπάρχει εθνική αλλοτρίωση από εισροές ξένων, ο Εθνικισμός δεν αμύνεται».
Βλέπουμε, λοιπόν, πως δεν υφίσταται κανενός είδους πραγματικό δίλλημα, διότι πολύ απλά πρόκειται για έναν ανόητο ισχυρισμό, ο οποίος μόνον υποβολιμαία λογική μπορεί να έχει… Και φυσικά από εκείνους που πολεμούν την έννοια του Έθνους και του Εθνικισμού.
Κι είναι πλέον γνωστοί…
Είναι χρέος μας να δίνουμε την ξεκάθαρη απάντηση παντού και σε όλους χωρίς ν’ αφήνουμε κανένα περιθώριο αμφισβητήσεων και ψευτοδιλημμάτων, γιατί…
«Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν, κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί !»
Κωστής Παλαμάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου