Στην βαθύτατη οικονομική κρίση που δημιούργησαν οι διεθνείς κερδοσκόποι, οι επιλογές του πολιτικού κατεστημένου και ο εσμός των τεχνοκρατών και των κάθε λογής κομπραδόρων, αυτός που δοκιμάζεται σκληρά είναι ο λαός.
Οι τράπεζες, μέρος αυτού του συστήματος, λειτουργούσαν με ληστρικό τρόπο μέχρι σήμερα. Με τεράστιες κερδοφορίες, χωρίς ποτέ να ακολουθήσουν λογική πολιτική προς τον πελάτη, με διαφορά επιτοκίων που υπερβαίνει κάθε αντίληψη θεμιτού κέρδους ακόμα και για τους απολογητές του συστήματος, διαρκείς εξυπηρετήσεις από την πολιτεία (ασφαλιστικές εισφορές), προκλητικά χαμηλή φορολογία και διαρκείς παραβιάσεις των νόμων, στην ουσία διέπρατταν «νόμιμη» τοκογλυφία. Το επιτόκιο που λάμβαναν από την Κεντρική τράπεζα ήταν 1% για χρόνια και δάνειζαν με τα γνωστά επιτόκια νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Μετά από αυτό τον ασύδοτο δανεισμό, που άλωσε την ελληνική κοινωνία (η οποία στερούταν παραγωγικών απασχολήσεων και κατέφευγε στον δανεισμό προκειμένου να διασφαλίσει ένα επίπεδο διαβίωσης προσδοκώντας στο μέλλον) και κατέστησε τους επαγγελματίες μόνιμους ομήρους, ζήτησαν την συμπαράσταση της πολιτείας προκειμένου να ανταποκριθούν στην οικονομική κρίση.
Έτσι το κράτος του σαθρού πολιτικού συστήματος, που βρίσκεται σε στενή σχέση με τους τραπεζίτες, έσπευσε να δώσει 100 δις σε εγγυήσεις και μετρητά. Παράλληλα προχωρούσε σε κάθε δυνατή συμφωνία για την περαιτέρω εξασφάλισή τους. Το επιχείρημα για την προστασία και τη λειτουργία της οικονομίας αποδείχτηκε προσχηματικό. Η πραγματική οικονομία δεν ενισχύθηκε ποτέ, ενώ οι τράπεζες αρνούνται να προχωρήσουν σε ρυθμίσεις σύμφωνες προς το νομοθέτημα που προβλέπει ειδική αντιμετώπιση, όταν δεν υπάρχουν επαρκή εισοδήματα.
Σημειώνουμε την απελπισία εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών , το απίστευτο αδιέξοδο των επιχειρήσεων, τις δεκάδες αυτοκτονίες που έχουν αποσιωπηθεί από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να μην κοπούν τα διαφημιστικά προγράμματα και να μην διαταραχθούν οι καλές σχέσεις των ιδιοκτητών ΜΜΕ- τραπεζιτών.
Η όλη εξέλιξη των πραγμάτων και οι αποδεδειγμένα εσφαλμένες επιλογές-αποφάσεις της πολιτείας καθιστούν αναγκαία την κινητοποίηση όλων των δυνάμεων για την αποτροπή της ληστρικής πολιτικής και την προστασία του λαού και της οικονομίας.
Το Εθνικό Μέτωπο θεωρεί, ότι το κράτος που έχει μέχρι σήμερα στηρίξει το τραπεζικό σύστημα οφείλει και πρέπει να επιβάλλει αντιλήψεις σύμφωνες με τις ανάγκες της οικονομίας και των πολιτών .
- Ουσιαστικός και άμεσος δημόσιος έλεγχος. Εάν οι τράπεζες επιθυμούν ευχέρεια αποφάσεων, τότε να χρηματοδοτούν οι ίδιες την πολιτική τους και όχι το κράτος.
- Παύση άμεση και πλήρης κάθε ενέργειας που στρέφεται εναντίον της λαϊκής οικογένειας, της ιδιοκτησίας και της ομαλής διαβίωσης. Σεβασμό των νομοθετημάτων. Επέκταση του νόμου σε πολλές και ποικίλες περιπτώσεις που ο νόμος δεν καλύπτει.
- Προώθηση συγχωνεύσεων, εφόσον απαιτείται χωρίς δικαίωμα αρνησικυρίας.
- Συμμόρφωση στις δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί και εκδίδονται σε σχέση με την συμπεριφορά των τραπεζών σε πολλές περιπτώσεις.
- Επαναπροσδιορισμό επιτοκίων.
Σκοπός των κεφαλαίων του κράτους και της αποταμίευσης, καθώς και κάθε δανεισμού εσωτερικού ή εξωτερικού, πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση της οικονομικής προόδου σε μια εθνικά σχεδιασμένη και σύμμετρη ανάπτυξη και η ευημερία του λαού. Η κερδοφορία, που άλλωστε έλαβε σκανδαλώδεις διαστάσεις και είναι μέρος της κρίσης, δεν είναι σκοπός. Το φιλελεύθερο δόγμα που κυριάρχησε είχε ως αποτέλεσμα την ερείπωση και την δυστυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου