Η βάση της κοινωνίας θα δώσει το νέο πολιτικό κόσμο

Κάντε κλικ στη φωτογραφία για μεγέθυνση

Γράφει ο Χρ. Δουρέκας

Το σύστημα μπορεί να έχει αποτύχει παταγωδώς, διατηρεί όμως ακόμα όλες τις δομές του κράτους, την προνομιακή σχέση με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και μια ολόκληρη στρατιά έμμεσα ή άμεσα εξαρτημένων πολιτών και, κυρίως, αυτών που βρίσκονται σε σημεία άσκησης επιρροής.

Η πρώτη και κύρια πράξη είναι η απόρριψη όλων των κομμάτων που στήριξαν ή προέκυψαν μέσα από το χρεοκοπημένο σύστημα. Η παρουσία στελεχών είτε της κεντρικής πολικής σκηνής είτε του χώρου της τοπικής αυτοδιοίκησης ή του συνδικαλισμού, παρά το γεγονός ότι προξενεί τις περισσότερες φορές αγανάκτηση, παραμένει η μόνη ζωντανή, προσωποποιημένη σχέση με την πολιτική, με την αντιπροσώπευση. Είναι άρα επιβεβλημένο να λειτουργήσουμε μέσα από μια συνολική απόρριψη και να αναζητήσουμε το νέο, το άφθαρτο, εκεί που υπάρχει και ασφαλώς αυτό δεν συνοδεύεται από δείκτες αναγνώρισης.

Ολόκληρη η φιλοσοφία των δημοσκοπήσεων αποβλέπει ακριβώς σε αυτό. Στην διαιώνιση του συστήματος μέσα από δείκτες πλαστής αποδοχής. Έτσι μαθαίνουμε ότι ο τάδε τηλεοπτικά προβεβλημένος πολιτικός απολαμβάνει δημοτικότητας 40%, ενώ ο δείνα μόλις 20%, και κατ’ αυτόν τον τρόπο παραμένουν οι εναλλακτικές δίοδοι για την εξουσία. Άνθρωποι από την ίδια προέλευση σκέψης, τον ίδιο εξουσιαστικό χώρο, ίσως με διαφοροποιημένες αντιλήψεις σε επιμέρους ζητήματα, αλλά πάντως μακριά από τα γνήσια και δυσεπίλυτα προβλήματα.

Αυτό που φαίνεται δύσκολο, είναι όμως περισσότερο από θεμελιώδες, είναι να υπερβούμε ακριβώς αυτούς τους διαύλους ανάδειξης, στους οποίους παραμένει εγκλωβισμένη η κοινωνία. Η προτροπή του Ίωνος Δραγούμη «να λες "εγώ θα σώσω την πατρίδα μου"» είναι τώρα πιο επίκαιρη από ποτέ. Η βάση της κοινωνίας πρέπει να δώσει τη νέα πολιτική τάξη.

Οικογενειοκρατία, κομματοκρατία, κυριαρχία των μέσων ενημέρωσης, σχολεία κέντρα εξουσίας, πλουτοκρατία, να ποιοι είναι οι εχθροί για την πρόοδο και την εξέλιξη μιας προσπάθειας εξυγίανσης της πολιτικής ζωής, μιας ακηδεμόνευτης νέας εθνικής πορείας.

Η συντριβή αυτής της σχέσης, που είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα εσωτερική υπόθεση του καθενός, για να λάβει στη συνέχεια πολιτική στάση που θα είναι καθοριστικός παράγοντας εξελίξεων, είναι η απαρχή πτώσης του συστήματος, τουλάχιστον με ειρηνική μέθοδο.

Μέρα με τη μέρα η αγανάκτηση πρέπει να μεταβληθεί σε συνειδητοποίηση και στην συνέχεια απόφαση. Μια απόφαση εδραιωμένη στην βαθύτατη πεποίθηση ότι από εμάς εξαρτάται η τύχη μας, το μέλλον των παιδιών μας, η πορεία της πατρίδας μας.

Τίποτα δεν μπορεί να συμβεί, αν οι αποφασισμένοι έλληνες δεν το επιτρέψουν. Κανένα σενάριο, όσο και αν υποστηριχτεί από όποιες δυνάμεις, δεν θα επιβληθεί σε μια κοινωνία εθνικά συνεκτική, παραγωγική και συγκροτημένη σε ένα κράτος δικό της.

Το εθνικό κράτος και όχι το θλιβερό προτεκτοράτο των δανειστών χρειάζεται μια νέα πολιτική τάξη. Αποφασισμένη να δώσει προτεραιότητα στην πατρίδα και όχι στις νεφελώδεις ιδεοληψίες των διαφόρων συνασπισμών. Η κυβερνώσα τάξη δεν είναι εύκολος στόχος, γιατί μπορεί να διαδέχεται η μία την άλλη, τόσο καλά καμουφλάρεται που πείθει ότι κομίζει επαναστατικές αλλαγές.

Η βάση της ελληνικής κοινωνίας, απομονώνοντας τους αδίστακτους κομματάρχες όλων των επιπέδων, μεταβάλλοντας τα σπίτια της σε φρούρια επαναφοράς των ελληνικών ιδεών, σε θεματοφύλακες μιας κοινωνίας αλληλεγγύης, μπορεί να δώσει την λύση.

Το Εθνικό Μέτωπο, συσπείρωση που προκύπτει από την ψυχή του ελληνικού λαού, αποτελεί μια ζωντανή έκφραση αυτής της προσπάθειας. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο: Να εκπροσωπηθούμε αυθεντικά.

Πηγή: http://www.ethnikometopo.gr