ΣΚΛΗΡΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Του Γιώργου Βεργιάννη

Η στάση του Εθνικού Μετώπου απέναντι στους εκφραστές της χρεοκοπίας, της διεφθαρμένης εξουσίας και της αναξιοπρέπειας, ήταν πάντοτε ξεκάθαρη, κάθετη και αποφασιστική.

Σε αντίθεση με κάποιους που κατέφυγαν στην συνοδοιπορία με τους αστικούς σχηματισμούς ή κάποιους άλλους που δεν κατάφεραν να εξελιχθούν,  με την επιπολαιότητα(;) και τη γραφική τους αισθητική, εκτροχίασαν την Εθνική Κοινωνική Επανάσταση, καθιστώντας την μουσειακό αντικείμενο…

Ο πολιτικός λόγος, που από συστάσεώς του εκφράζει το Εθνικό Μέτωπο, αφορά σε στάση ζωής με έμπρακτη την αποδοκιμασία του κίβδηλου συστήματος σε όλες του τις εκφάνσεις.

Η απόφαση είναι εξ αρχής ειλημμένη:

Σκληρή αναμέτρηση με το σύστημα μέχρι την τελική Νίκη!

Την πρώτη περίοδο του Εθνικού Μετώπου (μέσα  10ετίας ’80), δημιουργήθηκε το περιοδικό «ΜΕΤΩΠΟ». Πρωτοπόρο, εμπεριστατωμένο, μαχητικό, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ενημέρωση και την αφύπνιση του Ελληνικού λαού.

Τα δε κείμενά του δικαίως σήμερα χαρακτηρίζονται προφητικά!

Παραθέτω στη συνέχεια, άρθρο του συναγωνιστή Γ. Παρασκευόπουλου, που δημοσιεύτηκε το Μάρτιο του 1990 και αναφέρεται στον επάρατο δανεισμό.  

Όταν πάψει ο δανεισμός…

Σήμερα, μέσα απ’ τα συντρίμμια του κομμουνισμού, εμφανίζεται το αδηφάγο τέρας της φιλελεύθερης οικονομίας, το νομισματικό ταμείο, για να ανοίξει τους κρουνούς του, που θα πνίξουν στα δολλάρια τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Οι ξένες επενδύσεις, βέβαια, θα επουλώσουν τις βαθιές πληγές του αποτυχημένου Μαρξισμού, μα θα δημιουργήσουν άλλες, αφού θα παραδώσουν την εξουσία στις ξένες πολυεθνικές εταιρείες.

Κατ’ αυτό τον τρόπο οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, αντί να επανεύρουν μόνοι τους το δρόμο προς την ελευθερία και την ανεξαρτησία, άρχισαν να πωλούν τις πρώτες κατακτήσεις στον άλλο επικίνδυνο εχθρό: τον καπιταλισμό.

Η τύχη των Εθνών αυτών δεν καθορίζεται, ούτε αυτή τη φορά, απ’ το λαό και τους γνήσιους εκπροσώπους του, αλλά από μια μικρή ντόπια μειοψηφία, που συνεργάζεται υποταγμένα με τους Δυτικούς χρηματομεσίτες.

Η καταναλωτική ευημερία που θα αποκτήσουν με την πάροδο του χρόνου οι χώρες του «Σιδηρού Παραπετάσματος», θα έχει σαν αντάλλαγμα την πολιτική, ιδεολογική και οικονομική υποδούλωση των λαών αυτών. Μόνιμα υποχρεωμένες και αδύναμες να ξοφλήσουν τα δάνεια και τους υψηλούς τόκους, θα δανείζονται για να πληρώσουν τα δανεικά.

Η αποθέωση αυτής της υπερεθνικής τοκογλυφίας, όπου εκεί στηρίζεται η φιλοσοφία του συστήματος, δημιουργεί εξαρτημένες κυβερνήσεις. Ο φαύλος κύκλος της οικονομικής αβεβαιότητας θα γεννήσει κυβερνήσεις - μαριονέττες στα χέρια των καπιταλιστικών κέντρων εξουσίας.

Τ’ αφεντικά σήμερα δεν είναι οι στρατηγοί, δεν είναι οι βουλευτές, αλλά ούτε και οι «μεγάλοι» κυβερνήτες. Είναι οι top managers των Κολοσσιαίων πολυεθνικών εταιριών. Αυτοί θα καθορίζουν τις τύχες των στην τελευταία και ίσως πιο οδυνηρή δεκαετία του αιώνα μας.

Σήμερα ο καπιταλισμός στέκεται μπρος απ’ τα συντρίμμια του τοίχους της ντροπής και σαρκάζει τους εχθρούς του σαν να είναι ο νικητής. Όμως τα γέλια δεν είναι αληθινά. Η κατάρρευση του κομμουνισμού αποφασίστηκε από τους ίδιους ανθρώπους, που στο παρελθόν αποφάσισαν την οικοδόμησή του. Οι σημερινές εξελίξεις δεν είναι αλλαγές, αλλά μεταλλαγές του ίδιου του συστήματος, που σαν άλλος Κρόνος κατασπαράσσει τα παιδιά του, ψάχνοντας νέους τρόπους εξουσίας.

Σήμερα παίζεται ένα ακόμα χαρτί του Διεθνούς Σιωνισμού, ας προσπαθήσουμε να είναι το τελευταίο. Η πολιτική αυτάρκειας είναι η δύναμη που θα χαρίσει στους λαούς την ελευθερία.

Όταν πάψει ο δανεισμός, θα σβήσει και ο καπιταλισμός.

Γ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ   (Περιοδικό ΜΕΤΩΠΟ, Περίοδος Β΄, Μάρτιος 1990)

Οι απαντήσεις για τα προβλήματα του λαού, βρίσκονται μέσα στον πυρήνα 

της ιδεολογίας μας. 

Στο Ιδεολογικό μας Οπλοστάσιο...!