Δυστυχώς, η ταύτιση
Ελλάδας - Κύπρου, κατάσταση απολύτως ζωτική αφού αναφερόμαστε σε ένα κοινό
έθνος, με κοινό πεπρωμένο, καταβολές και απειλές, είναι τα τελευταία χρόνια
περιορισμένη. Η μόνιμη αντίδραση των μηχανισμών της μεταπολιτεύσεως, ο γενικότερος
διεθνισμός που επικράτησε και με διάφορα όπλα κλόνισε το φρόνημα και την
αίσθηση συλλογικότητας, ο ρόλος του Χριστόφια και των ομοϊδεατών του, συνετέλεσαν
στην περαιτέρω αποστασιοποίηση της Κύπρου από την μητέρα πατρίδα.
Η οικονομική
κρίση, συνέβαλλε και αυτή αποφασιστικά, στην αύξηση της ενδοστρέφειας.
Σήμερα, η πατρίδα δεν
είναι ομόθυμη δεν είναι ενωμένη.
Ο ελληνισμός που αυτές τις
δύσκολες ώρες, χρειάζεται την κοινή γραμμή, την κοινή πεποίθηση, την κοινή
μοίρα, που χρειάζεται όλες τις δυνάμεις του έτοιμες και συντονισμένες, βρίσκεται
στη μεγαλύτερη απόστασή του.
Αυτό που δεν κατάφεραν
αιώνες σκλαβιάς, η βία των κατακτητών,
ο δόλος των διεθνών
συμφερόντων, το κατάφεραν οι προδότες και ανίκανοι έλληνες πολιτικοί των δύο
κρατών.
Η Κύπρος είναι η Ελλάδα.
Δεν πρέπει ούτε για ένα λεπτό να αρνούμαστε την αλήθεια αυτή που στέκει φως στο
έθνος μας, φάρος στην ιστορική διαδρομή μας
Να ενισχύσουμε με κάθε
τρόπο έξω από τις προθέσεις και τη στάση των κρατών και των ενεργειών, τις
σχέσεις μας.
Ελλάδα - Κύπρος, κομμάτια
του ελληνισμού οφείλουν και πρέπει να ακολουθούν μια πορεία ταυτισμένη και να
εμβαθύνουν στην ιδιοπροσωπεία τους. Κανένας σχεδιασμός που αφορά στην δημόσια
ζωή της πατρίδας μας, δεν πρέπει να είναι άσχετος με την Κύπρο.
Η δημιουργία των δύο
κρατών σε αυτό ακριβώς αποσκοπούσε, στην σταδιακή απομάκρυνση των αδελφών λαών.
Τώρα, που η κρίση
κλιμακώνεται και οι περιπέτειες είναι πολύ πιθανές, η χρονική συγκυρία σημαίνει
την ώρα του εθνικού συναγερμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου