Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΕΤΩΝ... 39



Του Πάνου Χατζηγεωργιάδη
Μέλους ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας
Λογοτέχνη και Δημοσιογράφου

Η σημερινή κατάσταση δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς πως σου φέρνει έναν τέτοιο παραλληλισμό στο μυαλό, γιατί πως αλλιώς και πιο εύστοχα θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις την σημερινή Ελλάδα, μια χώρα που μετά από 39 χρόνια μεταπολίτευσης δείχνει όχι μόνο κουρασμένη και κακομακιγιαρισμένη αλλά ως μεγαλοκοπέλλα που είναι πια, αναζητά μανιωδώς έναν γαμπρό ο οποίος δεν θα στρίβει επιτέλους δια του αρραβώνος, αλλά θα την πάει έστω και μετά από τόσα χρόνια αναμονής στον προθάλαμο, στην εκκλησία.


Οι υποσχέσεις πολλές, ο λαϊκισμός επίσης και το χειρότερο όλων δεν είναι το μνημόνιο ένα, δύο ή τρία αλλά η νοοτροπία που επιβλήθηκε σε έναν ολόκληρο λαό, η νοοτροπία που τον θέλει να μην πολυδουλεύει και να πληρώνεται, η νοοτροπία που τον έχει καθηλώσει σε μια καρέκλα έχοντας πετάξει στο καλάθι των αχρήστων όσα κάποτε τον έκαναν να κατεβαίνει στον δρόμο για σημαντικά ζητήματα, η νοοτροπία που καταδίκασε στην λήθη κάθε είδους ιδεολογία και απαξίωσε την πολιτική στα μάτια του και φυσικά η νοοτροπία που τον έκανε να δει την πολιτική, τον πολιτικό και το πολιτικό σύστημα ως εργαλείο πίεσης προς αναζήτηση της μονιμότητας σε κάποιο κομμάτι του τεράστιου και γραφειοκρατικού δημοσίου τομέα, που τον έκανε να προτάξει τον μικρόκοσμο του έναντι στα συμφέροντα του συνόλου.
Ότι ζούμε δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της αρρώστιας που δούλευε και συνεχίζει να μας κατατρώει, η φυσική συνέπεια της κακοδιαχείρισης και η τεράστια ανοχή μας για τα πράγματα,τα όποια πράγματα όσο σοβαρά και να είναι, η ελευθερία βλέπεις έγινε ασυδοσία και ελευθεριότητα, η μάθηση σκλαβιά στα διάφορα υποσυστήματα που την λυμαίνονται και η ελπίδα μας για 
"μια Ελλάδα νέα" πετάχτηκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ως μια χίμαιρα που δεν βλέπει κανείς τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να γίνει πράξη έστω και κατ ελάχιστον.
Από την άλλη οι μνηστήρες ποτέ δεν σταματούν να χτυπάνε την πόρτα της, τάζοντας το ένα ή το άλλο αναλόγως διαθέσεως και καταστάσεων, φέρνοντας την χώρα στα άκρα πραγματικά, σε μια κατάσταση όπου αδελφές και παλικάρια γίνονται μαλλιά κουβάρια στο γαϊτανάκι του λαϊκισμού που καλά κρατεί και θα κρατεί ακόμα καλύτερα όσο τα πράγματα δυσκολεύουν και απομακρύνοντας το όραμα για μια Ελλάδα καλύτερη από χτες  μια Ελλάδα με αξιοπρέπεια που δεν θα αναζητά μνηστήρες πια...





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου