Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Η πραγματική θέση της χώρας και το χρέος των εθνικά σκεπτόμενων.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Αρμπούζος

Οι ραγδαίες και δυσμενείς εξελίξεις που συντελέστηκαν χωρίς ανάσα τη διετία που πέρασε, ήταν το θλιβερό αποκορύφωμα μιας αλόγιστης πορείας που ακολούθησε η πατρίδα με την ευθύνη του πολιτικού κόσμου και την τήρηση των κατευθύνσεων των μεγάλων κέντρων του εξωτερικού, θεσμικών και εξωθεσμικών, που ασφαλώς με μοναδικό ενδιαφέρον την κερδοσκοπία, είτε αφορούσαν κράτος και βιομηχανικά συμφέροντα είτε τραπεζικό και χρηματιστηριακό κεφάλαιο, ελάχιστα τους απασχολούσε η τύχη της χώρας μας.

Τα αίτια που οδήγησαν στην κρίση, δεν έχουν γίνει κατανοητά ούτε από τους πολιτικούς που εξακολουθούν να ασκούν την εντεταλμένη εξουσία τους, ούτε από τους θλιβερούς τεχνοκράτες που επέμεναν ότι η Ελλάδα έχει πορεία ανάπτυξης την ίδια ώρα που η πραγματική οικονομία κατέρρεε. Το πάντα δυνατό σύστημα ελέγχει με τρόπο πολύπλευρο την ελληνική κοινωνία, που αντιδρά αποσπασματικά και ατομικά. Η καταστροφή του συλλογικού στοιχείου, η βαθύτατα ριζωμένη αντίληψη ότι δεν μπορούμε να πάρουμε και υλοποιήσουμε αποφάσεις μόνοι μας, η ευκαιριακή – δυστυχώς- αντίληψη των πραγμάτων από τον εθνικό χώρο, που αδυνατεί να αναλύσει και να διατυπώσει ολοκληρωμένη πρόταση ενώ παραμένει σε συνθήκες περιχαράκωσης ή διαμαρτυρίας και παρακολουθεί τις εξελίξεις χωρίς να μετέχει στην διαμόρφωσή τους, τα μέσα ενημέρωσης που ανήκουν σε ξένα συμφέροντα, καθιστούν τον αγώνα, ιδιαίτερα δύσκολο.

Η απόφαση του Εθνικού Μετώπου να συγκροτηθεί ο πολιτικός μας λόγος με τρόπο ρεαλιστικό, διεξοδικό, ανατρεπτικό και κυρίως πλήρη, έτσι ώστε να είναι πειστικός, όχι ως λόγος διαμαρτυρίας, αλλά ως λόγος ανασυγκρότησης της πατρίδας και της κοινωνίας, είναι απόφαση επιβιώσεως, γιατί διαφορετικά θα έρχονται και θα παρέρχονται οι συγκεντρώσεις, οι εφημερίδες, τα σχήματα, οι βουλευτές……

Η αμηχανία και η σύγχυση τόσων συναγωνιστών στο καφενείο, στη δουλειά, στην τηλεόραση σε ερωτήσεις κομβικής σημασίας, φανερώνει την ανάγκη αρθρώσεως πολιτικού λόγου. Σχήματα που λειτουργούν για δεκαετίες και εκπροσωπούν τους εθνικιστές, σχήματα του παρελθόντος και του παρόντος, κόμματα με κοινοβουλευτική παρουσία, διανοητές με συγγραφικό έργο, περιοδικά με διαδρομή αντιπαρέρχονται τα ουσιώδη….

Οι εκλογές που έρχονται δεν θα δώσουν καμία λύση. 
Το δεσμευτικό περιεχόμενο των συμφωνιών για να ανατραπεί πρέπει να ανατραπούν οι συσχετισμοί, πρέπει να τελειώσει το σύστημα. 
Αλλά ακόμα και αν αυτό μπορούσε να συμβεί τι δυνατότητες πραγματικά θα υπήρχαν;

Όσο το εθνικιστικό κίνημα παραμένει στη λογική είσπραξης της δυσαρέσκειας της κοινωνίας, στη λογική να μπούμε στη Βουλή και βλέπουμε, να περιορίσουμε τον άξονα συζητήσεων σε «αγαπημένα» θέματα, να γνωρίζουμε απολύτως και να εμπιστευόμαστε την «ομάδα» μας, να φωνάξουμε τα εύκολα συνθήματα, τόσο θα εξακολουθεί να είναι μια συνιστώσα του συστήματος και μάλλον ο μπαμπούλας τους.

Οι συναντήσεις που έχουν γίνει, η μακρά διαβούλευση θέσεων και βασικών ζητημάτων πολιτικής και ιδεολογίας, διατύπωση ρεαλιστικού, κοινού και οραματικού λόγου δεν εκτός της συγκυρίας, είναι τα στοιχεία που θα διαμορφώσουν τη συγκυρία. Να μην δώσουμε άλλες χαμένες ευκαιρίες στην ιστορία, ακριβώς γιατί η συγκυρία απαιτεί εγρήγορση και σοβαρότητα.

Το Εθνικό Μέτωπο εκπέμπει μια διαρκή πρόταση συμμετοχής και συνεργασίας σε όλους τους έλληνες εθνικιστές που ενδιαφέρονται για ένα κίνημα ανατροπής που να εγγυάται ένα ελληνικό αύριο, που να ανταποκρίνεται στην πρόκληση των καιρών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου