Η Μακεδονία είναι μία από τις πολυπαθέστερες περιοχές της Ελλάδας, αφού παρ’όλα τα δεινά που πέρασε και την μακροχρόνια σκλαβιά της στην πρόσφατη ιστορία, εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να αποτελεί αντικείμενο διεκδικήσεων. Είναι γνωστή η πρόθεση και η οργανωμένη προσπάθεια που γίνεται να αποκοπεί από την κυρίως Ελλάδα. Σκοπιανοί και Αλβανοί εποφθαλμιούν τα εδάφη και την ιστορία της, ενώ οι Βούλγαροι περιμένουν υπομονετικά για να πάρουν ό,τι περισσέψει. Κι όλα αυτά φυσικά με την αρωγή και την παρότρυνση ελληνογενών μιασμάτων, φορέων κι οργανώσεων (π.χ. Ουράνιο Τόξο).
Κι όμως, όλα αυτά δεν κλονίζουν κάποιους νεοραγιάδες, ενδιαφέρον των οποίων αποτελούν μόνο οι γεμάτες τσέπες και ουδόλως η εθνική μας αξιοπρέπεια και ακεραιότητα.
Συγκεκριμένα στην Χαλκιδική το τοπίο είναι τρομακτικό. Σε μια περιοχή, που δουλεύει κυρίως το καλοκαίρι με τον τουρισμό και το φθινόπωρο με τις ελιές, εκτάσεις αλλά και πολλές επιχειρήσεις έχουν πουληθεί σε Ρώσους και κάποιες σε Σκοπιανούς, οι οποίοι αποκτούν επιρροή και έλεγχο και τείνουν να γίνουν οι αφέντες της περιοχής. Έχουν μπει για τα καλά στην οικονομία της κι ο λόγος (τσέπη) τους μετράει.
Πέρα από αυτό, είναι κι άλλα, πιο συνηθισμένα, που οδηγούν στην σλαβοποίηση της Μακεδονίας μας. Χρόνια τώρα, την περίοδο που μαζεύουν τις ελιές, ορδές Βουλγάρων κατεβαίνουν και στήνονται στις πλατείες των χωριών, απ’ όπου τους περιμαζεύουν οι Χαλκιδικιώτες αγρότες και τους παίρνουν για εργάτες στα χωράφια. Οι δε επιχειρηματίες του τουριστικού κλάδου, κυρίως σε ξενοδοχεία (σε όσα απέμειναν τουλάχιστον και δεν έκλεισαν λόγω πτώχευσης ή δεν πουλήθηκαν σε Ρώσους) απασχολούν συντριπτικά περισσότερους αλλοδαπούς, Βούλγαρους κατά το πλείστον, απ’ ό,τι Έλληνες, την στιγμή που χιλιάδες νέοι Έλληνες χειμάζονται από την ανεργία και περίμεναν με ελπίδα να δουλέψουν το καλοκαίρι.
Κι όμως, ο ραγιάς δεν μπορεί να δει μακροπρόθεσμα, πως με το να δίνει δουλειά σε ξένους αντί να στηρίξει τους καταρρέοντες Έλληνες, του χρόνου ίσως να είναι η δική του επιχείρηση που θα κλείσει. Προκλητικά επιμένουν στην τακτική, που τους επιτρέπει να κρατούν περισσότερα στην τσέπη τους – για λίγο…
Ακόμη πιο προκλητική όμως είναι η εικόνα ψευτομακεδονικών σημαιών να ανεμίζουν δίπλα σε ελληνικές σε πολλά ξενοδοχεία της Κασσάνδρας και της Σιθωνίας, στην προσπάθεια να τραβήξουν Σκοπιανούς τουρίστες. Αξίζει δε να αναφερθεί, πως παντού πλέον στην Χαλκιδική μαζί με τα ελληνικά και τ’ αγγλικά συναντά κανείς και σλάβικα: σε καταλόγους, ταμπέλες, προσπέκτους κτλ.
Σλαβομακεδονία είπατε; Το πετύχατε… Πέσατε λίγο έξω γεωγραφικά, όμως τα καταφέρατε. Βλέποντας όλα αυτά οι Ευρωπαίοι τουρίστες, είναι φυσικό να μπερδεύονται και να πιστεύουν πως η Μακεδονία είναι σλάβικη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου