Μέρες του Ιούλη…
Επιχειρείται ένα είδος λοβοτομής της Εθνικής σκέψης και της Εθνικής μνήμης.
Όσο εμείς είμαστε προσηλωμένοι σ’ αυτές τις δοσμένες εξελίξεις, εκείνοι κάνουν τη δουλειά τους…
Σήμερα πλέον, μετά τα αισχρά καλοστημένα γεγονότα της πλατείας Συντάγματος, ασχολούμαστε με τα ληγμένα χημικά που χρησιμοποίησαν οι πραιτοριανοί. Άκουσον, άκουσον…
Λες και είναι αντιβίωση.
Λες και θέλουμε φρέσκα χημικά εμείς. Υγιεινά…
Κι εκεί κολλάει ο νους, αρχίζει τα πάρε-δώσε των εξηγήσεων περί όνου σκιάς διαμάχη και…η ταμπακιέρα χάθηκε…
Την ίδια ώρα περνάει στα ψιλά το σφιχταγκάλιασμα με τους Εβραίους “συμμάχους”, που μετατρέπει την Πατρίδα μας σε προτεκτοράτο του Ισραήλ συμμετέχοντας στα σχέδια των Σιωνιστών κερδοσκόπων, θέλοντας να δηλώσει απερίφραστα ως κράτος την πλήρη της υποταγή στην Νέα Τάξη.
Τόση είναι η ευαισθησία μας για την αποκλεισμένη Γάζα και τους ανθρώπους εκεί που περνούν τα πάνδεινα.
Και ξεχνιούνται και περνούν και χάνονται.
Κι αυτά και τα άλλα…
Μέρες του Ιούλη, που ανατέλλουν στα όνειρά μου…
Έχω φυλάξει ένα παλιό χαρτάκι ημερολογίου.
Είναι από τις 20 Ιουλίου του ‘74.
Στην πάνω δεξιά γωνιά του έχει μια μαύρη λοξή λωρίδα.
Την είχα ζωγραφίσει εγώ. Παιδί τότε…
Ένδειξη πένθους.
Πένθος για τα παιδιά μας στην Κύπρο.
Πένθος για τους ηρωικούς στρατιώτες μας.
Πένθος για το απολεσθέν Εθνικό έδαφος.
Πένθος για τους αγνοούμενούς μας.
Πένθος για τη γη και τις περιουσίες των ανθρώπων μας.
Πένθος όμως και για την ελπίδα δικαίωσης στα μάτια των παιδιών που παραμένουν δακρυσμένα επί 37 χρόνια…
Δικαίωση…
Θολό το τοπίο.
Οι σύγχρονοι έμποροι των εθνών έχουν εκεί τον άνθρωπό τους. Τον προβατόσχημο λύκο με τα ανενδοίαστα ουρλιαχτά του, που πλέον πετάει από πάνω του την προβιά και κάνει το προδοτικό του όραμα πράξη.
Το όραμα του ήταν να μετατρέψει την Κύπρο σε μια νέα Κούβα της Μεσογείου. Μια Κούβα φυσικά χωρίς τις εικόνες εκείνης του Φιντέλ. Μια Light κατάσταση δηλαδή. Λίγο Ευρώπη, λίγο πλυντήριο, λίγο Μέση Ανατολή, όμως προσαρμοσμένη κι αυτή στις Νεοταξίτικες επιταγές. Αγκαλιά με τους Εβραίους στην κολυμβήθρα του… Λεβιάθαν…
Ο προδότης Χριστόφιας, που κυβερνάει σαν Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ κι όχι σαν πρόεδρος των Κυπρίων, από την πρώτη μέρα που αναρριχήθηκε στην εξουσία κάνει το κάτι παραπάνω στην κατεύθυνση του αφελληνισμού, μη σεβόμενος απολύτως τίποτα και αδιαφορώντας για όλους τους άλλους που δεν συμφωνούν με την συνεχιζόμενη προδοσία.
Πριν λίγες μέρες βρέθηκε στα εγκαίνια του Δημοτικού σχολίου Περιστερώνας και διαβάστε τι δήλωσε ο άθλιος πάλι: “Το όραμα γενιών εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών για μια κυπριακή εκπαίδευση που θα μας επιτρέπει να πρωταγωνιστούμε από πλευράς μάθησης στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χώρο σταδιακά υλοποιείται…”
Για ποια κυπριακή εκπαίδευση μιλάς, ρε άχρηστε…;
Μόνον ελληνική παιδεία υπάρχει!!! Δεν το θες, δεν σου κάνει αυτό… Σου χαλάει τη μανέστρα Μισέλληνα!
Κι όχι μόνο αυτό, έστειλε και εγκύκλιο στα σχολεία της Κύπρου, με την οποία προέτρεπε τους δασκάλους και τους καθηγητές στην προώθηση της κυπριακής γλώσσας. Προσπαθεί ο πράκτορας να προβιβάσει την διάλεκτο, την ντοπιολαλιά όπως λέμε, σε επίσημη γλώσσα. Από πού και ως που;
Σαν να μη φτάνει ο Άγγλος δυνάστης που συνεχίζει να κάνει τόσο μεγάλη ζημιά στη γλώσσα και στον τρόπο ζωής του λαού, σαν να μη φτάνει η στρατιωτική παρουσία των Τούρκων εκεί και ο διαρκής εποικισμός, ούτε και η πληθώρα των θυμάτων σε κάθε επίπεδο ζωής, θέλει κι αυτός ο νεοβάρβαρος να αφήσει τη σφραγίδα του.
Δεν περίμενα ασφαλώς κάτι διαφορετικό από τον εφιάλτη που ευδοκιμεί στο νοτιοανατολικό άκρο της Ελλάδας.
Άλλωστε τι χαρακτηριστικά μπορεί να διακρίνει κανείς σ’ έναν ψευτοκομμουνιστή, δοσίλογο της Νέας Τάξης, φιλαράκι των Εβραίων και διώκτη κάθε Εθνικής φωνής που τολμά να αρθρώσει λέξη…
Θέλετε κι άλλα πειστήρια;
Διαβάστε λοιπόν:
Είπε για 2 πατρίδες, για 2 εισβολές, για “Ωραίους Έλληνες”, για περισσότερες ομοιότητες με τους Σύριους παρά με τους Ελλαδίτες, για Κυπριακό Έθνος και για τόσα άλλα που αρκούν για να τον κατατάξουν αυθορεί εις το πάνθεον των πεμπτοφαλαγγιτών.
Του γράφουν τα παιδιά του ΔΡΑΣΙΣ – Κ.Ε.Σ σε μια απάντησή τους και το μεταφέρω: “Όσο και να προσπαθείς να πείσεις ακόμη και τον ίδιο σου τον εαυτό για την ύπαρξη "κυπριακού έθνους" και πολιτισμού, δεν θα τα καταφέρεις. Όποια πέτρα και αν σηκώσεις, αποτυχημένε «πρόεδρε», θα βρίσκεις την ΕΛΛΑΔΑ. Τριάντα τέσσερις και πλέον αιώνες το νησί μας αναπνέει Ελληνικά. Δεν θα το αλλάξεις εσύ σε 5 χρόνια εφιαλτικής διακυβέρνησης.”
Μέρες του Ιούλη που μου ξύνουν τις πληγές…
Δεν Ξεχνώ, προδότη. Δεν Ξεχνώ!!!
Γιώργος Βεργιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου