Του Σπύρου Σταματόπουλου,
Συνταγματάρχη Ε.Α.Στις 2 Νοεμβρίου τρέχοντος, εκδικάζεται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας η αίτηση ακύρωσης κατά των Υπουργικών Αποφάσεων και των συνακόλουθων εγκυκλίων, εκδοθέντων το 2011, που παραβιάζουν το άρθρο 4 παρ. 4 του Συντάγματος («μόνο Έλληνες πολίτες είναι δεκτοί σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, εκτός από τις εξαιρέσεις που εισάγονται με ειδικούς νόμους») και καταργούν, ουσιαστικά, την προϋπόθεση του γένους (της ελληνικής εθνικότητας και όχι απλά ιθαγένειας) ως κριτήριο εισαγωγής των σπουδαστών στα ανώτατα στρατιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Οι Υπουργικές Αποφάσεις και οι συνακόλουθες εγκύκλιοι αιτιάζονται ως αντισυνταγματικές και καταστρατηγούν το Σύνταγμα και τους νόμους καθώς έρχονται σε άμεση αντίθεση με πλήθος νόμων, όπως το Ν. 1351/1983 «Εισαγωγή σπουδαστών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και άλλες διατάξεις», όπου ρητά εξαιρείται στην παρ. 2 εδαφ. δ του άρθρου 4 η εισαγωγή αλλογενών και αλλοδαπών σε Στρατιωτικές Σχολές, και όπως είναι γνωστό Υπουργική Απόφαση ή Εγκύκλιος δεν μπορεί να καταργεί ή τροποποιεί νόμο αφού είναι κατώτερη από αυτόν.
Επίσης, εγείρουν μείζον θέμα νομιμότητας καθώς παραπέμπουν στο άρθρο 1 παρ. 1 του Κώδικα της Ελληνικής Ιθαγένειας, που, όμως έχει αντικατασταθεί με το Ν. 3838/2010, ο οποίος έχει προσβληθεί ενώπιον του ΣτΕ ως αντισυνταγματικός και εκκρεμεί η απόφαση από την Ολομέλεια, ενώ από τμήμα αυτού εκρίθει με 7-0 αντισυνταγματικός!
Το ΣτΕ έχει ιδιαίτερο χρέος προς το Ελληνικό έθνος να υπερασπισθεί το κριτήριο του γένους ως προϋπόθεση εισαγωγής στα Στρατιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, καθώς η εθνική άμυνα αποτελεί υπέρτατο εθνικό αγαθό συνυφασμένο με την εθνική συνείδηση και το σεβασμό και την αφοσίωση στην πατρίδα.
Οι αντισυνταγματικές ΥΑ και εγκύκλιοι αποτελούν κερκόπορτα για την άλωση του δημοσίου βίου από αλλογενείς, οι οποίοι έχουν αποκτήσει απλώς μια νομική ιδιότητα, δηλ, την ιθαγένεια όπως θέλουν να ονομάζουν την υπηκοότητα στην ουσία, αντισυνταγματικά με βάση την απόφαση του τμήματος του ΣτΕ, αλλά όχι και την εθνική συνείδηση που είναι απαραίτητη για την άσκηση των συγκεκριμένων καθηκόντων.
Σε πολλές περιπτώσεις, με την απλοποίηση και υπεραπλούστευση των κριτηρίων απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας, που εισάγει ο προσβαλλόμενος ως αντισυνταγματικός Ν. 3832/2010, το ζήτημα της συνταγματικότητάς του, υπενθυμίζουμε, εκκρεμεί ακόμη, ελληνική ιθαγένεια μπορούν ν' αποκτήσουν αλλογενείς, αλλόφρονες και αλλόθρησκοι αλλοδαποί καταγόμενοι από φονταμελιστικά, θεοκρτικά κράτη, με άλλες αντιλήψεις και συνειδήσεις περί έθνους και πατρίδας, όπως και αλλοδαποί από χώρες που έχουν εμπράκτως εκδηλώσει κατά τη διάρκεια τόσο της απώτερης όσο και της πρόσφατης ιστορίας εχθρικές διαθέσεις απέναντι στην Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό, όπως Αλβανοί, Σκοπιανοί, Τούρκοι κ.α..
Είναι δυνατόν οιοσδήποτε σοβαρός άνθρωπος, και πέρα από κάθε είδους και φύσης συζητήσεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ίσων ευκαιριών (που μόνο θεωρητικές είναι βέβαια γιατί στην πράξη όλα αυτά ανατρέπονται), άνθρωπος με στοιχειώδη γνώση της ιστορίας του, να πιστεύει ότι οι Πακιστανοί, Αλβανοί, Τούρκοι, Φιλιππινέζοι ακόμη και Γάλλοι ή εξωγήινοι, θα μπορούσαν να επιδείξουν το ειδικό εθνικό φρόνημα που απαιτείται για να φέρουν σε πέρας τα καθήκοντά τους και να διαφυλάξουν τα σύνορα, την υπόσταση, τη ζωή ακόμη και την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας και του λαού της; Να φυλάτουν τις σημαίες μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός των!
Είναι, με άλλα λόγια, σα να λέμε ότι βάζουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα!
Άσχετα και πέρα από τις καλές προθέσεις των οιονδήποτε αλλοδαπών και αλλογενών, η απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας με διαδικασίες εξπρές, που εισάγει ο κρινόμενος ως αντισυνταγματικός Ν. 3832/2010 (καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει τόσο υπεραπλουστευμένες διαδικασίες και προϋποθέσεις), δε σημαίνει και απόκτηση ελληνικής εθνικής συνείδησης με διαδικασίες εξπρές!
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι ακόμη και στους πλέον φλογερούς φιλέλληνες κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1821 δεν τους δόθηκε η Ελληνική ιθαγένεια.
Το ΣτΕ έχει μια θαυμάσια ιστορική ευκαιρία στις 2 Νοεμβρίου να αποδείξει ότι αποτελεί πάντα το θεματοφύλακα της νομιμότητας και της διαφύλαξης του υπέρτατου καταστατικού χάρτη της χώρας, του Συντάγματος, που αποτελεί και τη ραχοκοκαλιά της έννομης τάξης και της εγγύησης για την συνέχεια του Έθνους το οποίο καταφανέστατα το Σύνταγμα προστατεύει και διαφυλάσσει αυτό.
Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος σύστασης του ΣτΕ, ως ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, για τη διαφύλαξη και την προάσπιση του Συντάγματος και των νόμων, που, σε τελική ανάλυση, εγγυώνται την αξιοπρέπεια, την ασφάλεια και την ανάπτυξη των πολιτών του Ελληνικού κράτους, αλλά και σε μια ειδικότερη ανάλυση, διασφαλίζουν το δικαίωμα του ελληνικού έθνους να συνεχίζει να υπάρχει και να αναπτύσσεται σύμφωνα με το ακροτελεύτιο άρθρο του συντάγματος.
Στο κάτω κάτω, και οι ίδιοι οι δικαστικοί λειτουργοί του ΣτΕ που, τελευταία, έχουν βρεθεί και αυτοί στο στόχαστρο των περικοπών και των δραματικών μειώσεων μισθών, που δεν επιτρέπουν την αξιοπρεπή διαβίωση και τη διασφάλιση του ρόλου της Δικαιοσύνης ως ανεξάρτητου και αμερόληπτου πυλώνα του διαχωρισμού των εξουσιών του κράτους, καταλαβαίνουν ότι οι αιτιαζόμενες ως αντισυνταγματικές διοικητικές πράξεις αποτελούν την πιο επικίνδυνη, ίσως, κερκόπορτα που θα μπορούσε να ανοίξει για την υποκατάσταση του ελληνικού έθνους από άλλες εθνότητες, που από άλλες σκοπιμότητες βρέθηκαν στην Ελλάδα (μια χώρα υπό την ασφυκτική απειλή της πτώχευσης που δεν έχει δουλειά ούτε για τους Έλληνες και δεν κάλεσε αλλοδαπούς να έρθουν να εργαστούν λόγω ανάγκης εργατικών χεριών, όπως γινόταν κατά κόρον τις χρυσές δεκαετίες 50 και 60 της ανάπτυξης στη Δ. Ευρώπη).
Οι ίδιοι οι δικαστικοί λειτουργοί κινδυνεύουν να δουν το Σώμα τους να μπολιάζεται με αλλογενείς, κατά παραβίαση του Κώδικα Οργανισμού των Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, όπου ορίζεται στο άρθρο 36 πρ. 3 ότι αλλογενείς δεν μπορούν να διοριστούν δικαστικοί λειτουργοί προτού παρέλθουν 5 έτη από την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας, που, όμως, θα είναι νομότυπη εφόσον δεν κριθεί αντισυνταγματικός ο Νόμος περί ιθαγένειας και οι Υπουργικές Αποφάσεις και Εγκύκλιοι για την εισαγωγή αλλογενών στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι σπεύδοντες να αποκαλέσουν «ρατσιστή» και «εθνικιστή» όποιον μιλάει για απλές λογικές, όπως ότι η Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ ένα διαπολιτισμικό κράτος, όπως οι Η.Π.Α. για π.χ., αλλά ένα συμπαγές ομογενές κράτος με τους κοινούς συνεκτικούς δεσμούς της κοινής καταγωγής, ιστορίας, γλώσσας, θρησκείας, ηθών και παραδόσεων, παραγνωρίζουν το γεγονός ότι οι αλλογενείς που βρίσκονται στη χώρα μας δεν είναι ίδια περίπτωση όπως οι αλλογενείς που μετανάστευσαν στα παλιές αποικιοκρατικές δυνάμεις που κηδεμόνευαν τις χώρες τους (π.χ. Η.Β, Γαλλία, Δανία, Ολλανδία κ.α.), ή οι αλλογενείς που κλήθηκαν ως οικονομικοί μετανάστες στο Βέλγιο ή Γερμανία μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, κατόπιν πρόσκλησης των χωρών αυτών που είχαν ανάγκη από επιπλέον εργατικά χέρια.
Οι αλλογενείς αυτοί, οι οποίοι, συνήθως, δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη επαγγελματική δεξιότητα, γνώση ή εμπειρία έρχονται στη χώρα μας είτε σπρωγμένοι από το κίνητρο μιας καλύτερης ζωής ή πιο ελεύθερης δράσης (σε περίπτωση εγκληματιών με καταγεγραμμένο ποινικό μητρώο στις χώρες καταγωγής), που προσφέρει η ψευδαίσθηση της Ευρώπης και η απάτη ότι μπαίνοντας στην Ελλάδα θα μπορέσουν να μεταβούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που προσφέρουν περισσότερες ευκαιρίες εργασίας (δε γνωρίζουν, όμως, ότι σύμφωνα με τη Συνθήκη του Δουβλίνου δεν μπορούν να φύγουν από την Ελλάδα προς άλλη ευρωπαϊκή κατεύθυνση), είτε από παράπλευρη συνέπεια των περιφερειακών πολέμων και των νατοϊκών επεμβάσεων στις περιοχές της Ασίας και των χωρών της Μ.Ανατολής και της Β.Αφρικής και υποσαχάριου Αφρικής.
Οι αλλογενείς αυτοί ουδεμία σχέση ή συνειδησιακό και ψυχικό σύνδεσμο έχουν με την Ελλάδα.
Συγκυριακά καθαρά βρίσκονται στη χώρα μας και δεν έχουν αποδείξεις ή έστω ενδείξεις φιλελληνισμού, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς στερούνται όχι ανώτατης επαγγελματικής και πνευματικής μόρφωσης αλλά και στοιχειώδους που επιτρέπουν την ανάπτυξη τέτοιων μορφών συναισθημάτων και συναισθήσεων.
Δεν αποτελεί ρατσισμό ή εθνικιστικό φανατισμό η κοινή λογική και η παράδοση: ένας στρατός από Αλβανούς, μια αστυνομία από Πακιστανούς, ένα λιμενικό σώμα από Αφρικανούς, κατά πόσο θα είναι αμερόληπτα και δεν θα προασπίσουν τη στιγμή της σύγκρουσης συμφερόντων (γιατί θα έρθει και αυτή όταν θα κληθούν να καταδιώξουν, συλλάβουν ή πολεμήσουν ομοεθνείς τους), τα συμφέροντα της εθνότητάς τους; Πρόσφατα η Ελλάδα συμμετείχε στις επιχειρήσεις στην Λιβύη αλλά και στο Αφγανιστάν.
Όχι κυρίες, και κύριοι, η υπεραπλούστεσή σας στηρίζεται σε υπερβολική αισιοδοξία, ύποπτα καλή αγαθοσύνη και προαίρεση στο να πιστέψετε στα καλύτερα στοιχεία του ανθρώπου και όχι στην κακή του φύση, που, όμως, όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει, και κατηγορώντας ως ρατσιστές αυτούς που προασπίζονται το γένος τους γινόσαστε, στην πραγματικότητα, εσείς ρατσιστές γιατί αποκλείεται από το έθνος του και την πατρίδα του το Ελληνόπουλο, γιατί του βάζετε μελλοντικούς φραγμούς από το να προσληφθεί σε μια δημόσια υπηρεσία, πιθανόν στο μέλλον να εισάγετε και ποσοστώσεις για την αναλογία Ελλήνων το γένος και Ελλήνων την ιθαγένεια στον ελληνικό στρατό, όπως με τους Μουσουλμάνους της Θράκης γιατί πρέπει να προωθηθούν και αυτοί ως προστατευόμενο είδος, όπως κάποτε θελήσατε να κάνετε και με τις γυναίκες, ως αδύναμο φύλο.
Πίσω από την φαινομενικά καλή σας προαίρεση κρύβεται υποκρισία και επιβουλή, καταδικάζεται τα Ελληνόπουλα να γίνουν ξένα στην ίδια τους τη χώρα.
Στην πραγματικότητα, εσείς είστε οι πραγματικοί ρατσιστές, μισείτε τον Ελληνικό λαό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου