Κίνημα Εθνικής Αναγεννήσεως: Η μόνη διέξοδος

του Κώστα Καρδαρά 

Χειρουργού, 

Μέλους του Εθνικού Συμβουλίου 

του Εθνικού Μετώπου 

Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί

Οι έμποροι φωνάζουν γι’ αγορές

Οι άνεργοι πεινούσαν

Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται

Αυτοί που αρπάζουν το φαΐ απ’ το τραπέζι

Κηρύττουν τη λιτότητα

Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα

Ζητάνε θυσίες…

Μπέρτολντ Μπρεχτ

Ενώ η γιγάντια οικονομική και ανθρωπιστική κρίση που μαστίζει την πατρίδα μας βρίσκεται στο αποκορύφωμά της, οι δοτοί διαχειριστές της προετοιμάζονται για μια σειρά από νέα καταστροφικά μέτρα.

Μέτρα που θα οδηγήσουν ακόμα περισσότερους στην ανεργία και την εξαθλίωση, θα γιγαντώσουν την ύφεση και θα προσθέσουν μερικές ακόμα ψηφίδες στο γιγάντιο μνημονιακό τερατούργημα.

Με μεθοδεύσεις κοινωνικού κανιβαλισμού, διεγείροντας αυτοματισμούς και ορμέμφυτα που στρέφουν την μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης, με επαναφορά των παλαιοκομματικών πρακτικών (που άλλωστε ποτέ δεν εγκαταλείφθηκαν) να ανασυντάσσουν τα στρατεύματα της κομματικής τους πελατείας, με τους απαραίτητους αποδιοπομπαίους τράγους (κόμματα, κοινωνικές ομάδες και πρόσωπα) να έχουν φορτωθεί το δυσβάστακτο μνημονιακό άγος και τις κυβερνητικές του αναδιαρθρώσεις, το σύστημα ανανεωμένο μηδενίζει τα οδόμετρα ξεκινώντας μία νέα πορεία στο δρόμο που θεωρεί πλέον δεδομένο και προπαγανδίζει ως αναπόδραστο.

Δυο ερωτήματα ανακύπτουν:

• Έχουν το ηθικό δικαίωμα (άσχετα αν οι ίδιοι έχουν κάποια σχέση με την ηθική) αυτοί που εκούσια ή ακούσια ρήμαξαν την οικονομία της χώρας, αποσάθρωσαν τον κοινωνικό ιστό, στέρησαν το μέλλον και την ελπίδα από ένα ολόκληρο λαό και ιδιαίτερα τη νεολαία του, αυτοί που υπονόμευσαν επί δεκαετίες τις αναπτυξιακές μας υποδομές, διασπάθισαν και κατέκλεψαν το δημόσιο πλούτο, απεμπόλησαν και υποθήκευσαν για αιώνες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις πρώτες ύλες μας, να συνεχίζουν την εξοντωτική τους πολιτική με το πρόσχημα μιας ανάκαμψης που ουδέ καν προβάλλει στον ορίζοντα;
• Πόση εμπιστοσύνη μπορούμε να έχουμε σε αυτούς που αποδεδειγμένα μας εξαπάτησαν περισσότερες από μία φορές, που οι πολιτικές που εφήρμοσαν αποδείχτηκαν κραυγαλέα αποτυχημένες και καταστροφικές, που έχουν υποβαθμίσει Κοινοβούλιο και Κυβέρνηση σε εκτελεστικά όργανα εξωεθνικών εντολών και οδηγιών και το πολιτικό τους βάπτισμα δεν έγινε στο καθαρτήριο πυρ των εθνικών και λαϊκών αγώνων αλλά στα δυσώδη έλη των προθαλάμων ξένων πρεσβειών, συνεδριάσεων υπερεθνικών «λεσχών» και «οδηγιών» ξένων κυβερνήσεων;

Το πρόβλημα δεν είναι απλά οικονομικό και κοινωνικό. Η απεμπόληση του εθνικού πλούτου και κυριαρχίας, ο εξοστρακισμός της ελπίδας, η ηθική εξαχρείωση και η ισοπέδωση του ελληνικού λαού στο ανηλεές πιεστήριο των απάνθρωπων μνημονιακών μέτρων, συνθέτουν ένα οριζόντια γενικευμένο και κάθετα διαδεδομένο σε ολόκληρη την κοινωνία, διαχρονικό πρόβλημα, δηλαδή ένα μείζον εθνικό πρόβλημα.

Και τα εθνικά προβλήματα δεν λύνονται ούτε με κοινωνικές βελτιώσεις ούτε με οικονομικές ανασυγκροτήσεις. Απαιτούν λύσεις εθνικές.

Το ραγδαίως αυξανόμενο ρήγμα μεταξύ των κοινωνικών δομών και της βουλήσεως της ίδιας της κοινωνίας κυοφορεί ένα κίνημα εθνικής αναγεννήσεως. Ένα κίνημα υπό διαμόρφωση, ακέφαλο ακόμη αφού δεν μπορεί να εκφραστεί στα δοτά από τα ΜΜΕ πλαίσια, που αναζητά δίαυλο εκτονώσεως και διεξόδου.

Ένα κίνημα του οποίου η πορεία τώρα αρχίζει.

Απορρίπτοντας τις τεχνητές και διχαστικές διαφοροποιήσεις «Δεξιάς» και «Αριστεράς» που το σύστημα δημιούργησε και συνεχίζει διχαστικά να χρησιμοποιεί, ξεπερνώντας τα ξεπερασμένα κομματικά στερεότυπα που έχουν αναντίρρητα αποδείξει την καταστροφική τους «χρησιμότητα», καλούμε τους συμπολίτες μας να συμπαραταχθούν στην στελέχωση του Εθνικού Μετώπου, για την διαύλωση και καθοδήγηση του κινήματος για την αναγέννηση της πατρίδας μας.

Κάθε ανοχή είναι πλέον συνενοχή.