Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Ποιοι ευθύνονται για τη χρεοκοπία της Ελλάδας; Οι λύσεις που προτείνει το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ


Το μεγαλύτερο πρόβλημα της διάλυσης της Ελληνικής οικονομίας και του Ελληνικού κράτους είναι πως δεν υπάρχουν πουθενά σαφείς λογαριασμοί. 
Η κλεπτοκρατία ως γνωστόν φρόντισε να μην αφήσει ίχνη. Φτάσαμε λοιπόν σήμερα να χρωστάμε γύρω στα 300 δισεκατομμύρια ευρώ. Όμως ποιοι μας χρέωσαν; Οι πολιτικοί (ΠΑ.ΣΟΚ. – Ν.Δ.) με τις μίζες τους, τα μεγάλα έργα και οι εξοπλισμοί με τις υπερτιμολογήσεις τους, η Ολυμπιάδα του 2004, το 1 εκατομμύριο δημοσίων υπαλλήλων, οι διεθνείς τοκογλύφοι;

Η Ολυμπιάδα του 2004 κόστισε γύρω στα 13 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα μεγάλα έργα (ΜΕΤΡΟ, Αττική Οδός, γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, αεροδρόμιο, Εγνατία οδός κ.ά.) της τελευταίας δεκαπενταετίας μας στοίχισαν γύρω στα 12 δισ. ευρώ. Φτάνουμε περίπου στα 40 δισ. ευρώ για όλα τα παραπάνω, μαζί με τις υπερτιμολογήσεις των διαπλεκομένων και τις μίζες των διεφθαρμένων και κατάπτυστων πολιτικών. Με βάση όσα συζητά η πιάτσα, ότι δηλ. οι μίζες αφορούν το 5-10% της αξίας των έργων, τα τελευταία 15 χρόνια θεωρητικά έχουμε να κάνουμε με 3-4 δισ. ευρώ σε μίζες.

Οι εξοπλιστικές δαπάνες τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ανέρχονται σε περίπου 30-35 δισ. ευρώ. Αναλυτικότερα αποτελούν σημαντική παράμετρο και το 10% του συνολικού δημόσιου χρέους. Αν υπολογίσουμε και μίζες της τάξης του 5-10% βγαίνει πως από αυτές πήγαν σε τσέπες επιτήδειων «πατριωτών» περί τα 2-3 δισ. ευρώ.

Αν λοιπόν τα μεγάλα έργα και οι εξοπλιστικές δαπάνες έφτασαν κατά προσέγγιση τα 80 δισεκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων 5–7 δισεκατομμύρια ευρώ ήταν οι μίζες, πού φαγώθηκαν τα υπόλοιπα 220 δισεκατομμύρια ευρώ;

Αποτελεί κοινό μυστικό πως το ελληνικό δημόσιο καθώς και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας βρίθουν υπαλλήλων. Σε ένα χρόνο έχουμε περί τα 35 δισ. ευρώ σε δαπάνες πελατειακής ανταμοιβής και μη παραγωγικής απασχόλησης. Για παράδειγμα ο ΟΣΕ μόνο σε 10 χρόνια έχει επιβαρύνει το δημόσιο χρέος με 10 δισ. ευρώ. Με όσα δηλ. θα είχαμε άλλα 5 Μετρό σαν της Αθήνας!

Όλα όμως τα παραπάνω οφείλονται στους πολιτικούς που μας κυβέρνησαν από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Το πρόβλημα ξεκίνησε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τη σκυτάλη πήραν ο Κ. Σημίτης, ο Κωστάκης Καραμανλής και ο Γιωργάκης Παπανδρέου κ.ο.κ. Η διαπίστωση «μαζί τα φάγαμε» του Θ. Πάγκαλου έχει βάση. Απλά ο Θ. Πάγκαλος (και μερικές χιλιάδες πολιτικοί και συνδικαλιστές όλων των κόμματών που έφαγαν απίστευτα ποσά δημόσιου χρήματος) έχουν περισσότερες ευθύνες για αυτό που έχει συμβεί, από τον κάθε δύστυχο αφισοκολλητή που έκανε τα πάντα να του δοθεί η ευκαιρία να αράξει στο δημόσιο.

Είναι φυσικό σε τέτοιες καταστάσεις να παρεισφρέουν διεθνείς τοκογλύφοι για να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Οι δανειστές δολίως μας δάνειζαν τόσα χρόνια, ενώ ήξεραν πως θα χρεοκοπήσουμε, προκειμένου να βάλουν στο χέρι τις ενεργειακές πηγές και τα ακίνητα της χώρας μας. Παράλληλα οι Γερμανοί άρπαξαν την ευκαιρία να πετύχουν όσα δεν πέτυχαν με τον πόλεμο. Να επιβάλουν δηλαδή νέα κατοχή στην Ευρώπη και ειδικά την Ελλάδα.


Ως ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ πιστεύουμε ότι η αντιμετώπιση του δημοσίου χρέους απαιτεί γενναίες και ριζοσπαστικές αποφάσεις. Στην παρούσα συγκυρία δεν προτείνουμε πλήρη διαγραφή, αλλά οπωσδήποτε στάση πληρωμών του χρέους για διάστημα δύο τουλάχιστον ετών και μονομερή επαναπροσδιορισμό. Η εξέταση των δεδομένων θα γίνει από σημείο νέας θεώρησης καθώς θα εξελίσσεται η προσπάθεια εθνικής ανάταξης.

H Ελλάδα μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά. Η χώρα μας πληρώνει κάθε χρόνο σε τόκους και χρεολύσια περισσότερα από τον μισό προϋπολογισμό. Άρα, εάν δεν πληρώσει για έναν χρόνο π.χ αυτές τις υποχρεώσεις δημιουργεί αυτόματα μια οικονομία αυτού του ποσού και κατά συνέπεια δεν χρειάζεται άλλα δανεικά, εφόσον εξορθολογήσει τις δαπάνες της.

Η Κοινή Αγροτική Πολιτική υπήρξε η ταφόπλακα της Ελληνικής αγροτικής οικονομίας. Περιόρισε την Ελληνική αγροτική παραγωγή σε συγκεκριμένα προϊόντα και την κατέστησε μονοκαλλιεργιτική όπως οι χώρες των αποικιών. με αυτό τον τρόπο οι αγρότες σταδιακά εγκατέλειψαν προϊόντα που είχαν εγχώρια ζήτηση αλλά και διεθνή δυνατότητα ζήτησης ιδιαίτερα μεγάλη. Η κτηνοτροφία εγκαταλείφθηκε και φθάσαμε στο σημείο για δεκαετίες να εισάγουμε κτηνοτροφικά προϊόντα. Ένα δισεκατομμύριο ευρώ πληρώσαμε την τελευταία χρονιά, μεγάλο μέρος του ποσού σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Σημειώστε ότι οι δυνατότητες ανάπτυξης της κτηνοτροφίας όχι μόνο υπήρξαν ιδανικές αλλά ήταν ήδη έτοιμες προ της εισόδου μας στην τότε Ε.Ο.Κ.

Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα σήμερα δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες εσωτερικής ζήτησης σε προϊόντα που άνετα και ποιοτικά μπορεί να παράγει, αρνείται να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε ανάγκη της παγκόσμιας οικονομίας αφού έχει σταματήσει την παραγωγή σε προϊόντα που ζητούνται όπως η ζάχαρη , το λάδι, τα σιτηρά, το κρασί κ.λπ. Οι δήθεν ειδικοί δεν προέβλεψαν την παγκόσμια αύξηση της ζήτησης που δημιούργησε η άνοδος μεγάλων στρωμάτων του πληθυσμού σε σημεία του πλανήτη. Ινδία, Ρωσία, Κίνα. Ακόμα λοιπόν και στη δική τους συλλογιστική, πολιτικοί και τεχνοκράτες είναι απολύτως ασυνεπείς.

Έχει πλέον γίνει δόγμα η αντίληψη ότι το κράτος πρέπει να απέχει από κάθε οικονομική δραστηριότητα. Η εξάπλωση του κομματικού κράτους της μεταπολίτευσης έγινε έτσι ώστε εκατοντάδες χιλιάδες υπάλληλοι δεν αξιοποιούνταν παραγωγικά καθώς και οι χιλιάδες αργομισθίες, τα επιδόματα , οι πλαστές υπερωρίες, οι επιτροπές, τα οδοιπορικά κ.λπ. έγιναν ένας εφιάλτης. Αυτό που δημιούργησε η πελατειακή νοοτροπία των πολιτικών αποδίδεται στο κράτος! Η πραγματικότητα όμως είναι ότι πολλές επιχειρήσεις ήταν κερδοφόρες και πολλές απ’ αυτές παρέμεναν κερδοφόρες ακόμα και όταν είχαν υποστεί την επίδραση των πολιτικών.

Οι περιβόητες επενδύσεις δεν ήρθαν ποτέ, ούτε πρόκειται να έρθουν αφού και όταν κάποιος ενδιαφέρεται αυτό γίνεται εκεί όπου υπάρχουν βέβαια κέρδη αφενός με πολύ λίγα λεφτά επένδυσης αφετέρου. Το κράτος παραμένει σε επίπεδο επιτελικής δράσης και με αυτόν τον τρόπο σχεδόν έχουν διαλυθεί κλάδοι και τομείς παραγωγής, όπως η ναυπηγική βιομηχανία, η κτηνοτροφία, η υφαντουργία, η βιοτεχνία κ.λπ.

Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να αναπτύξει και άλλους τομείς επιχειρηματικής δράσης πλην του τουρισμού και της ενέργειας. Διότι αν συνεχίσει με τη σημερινή νοοτροπία θα εξακολουθήσει να μην παράγει, να παρακολουθεί τις εξελίξεις στο έλεος των τουρ οπερέιτορ και να περιμένει να «αξιοποιήσουν» τον ορυκτό της πλούτο, τις ενεργειακές πηγές της οι ξένοι με πολλαπλό όφελος και χωρίς καθόλου ρίσκο! Με αυτή τη νοοτροπία, τις συμφωνίες Ευρωπαϊκής Ένωσης και του παγκοσμίου εμπορίου, σταδιακά η χώρα έκλεισε ή έδιωξε τις βιομηχανίες της, κατάργησε ολόκληρη σχεδόν την βιοτεχνική δραστηριότητα και περιόρισε κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία, που θα μπορούσε να αναπτύξει άλλους τομείς παραγωγής.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οφείλουμε να ξοφλήσουμε τους διεθνείς τοκογλύφους γιατί κινδυνεύουμε να φύγουμε από την ευρωζώνη και αυτό συνεπάγεται την καταστροφή. Αυτό είναι μέγα σφάλμα. Η σύνδεση των λεγομένων αγορών με την πολιτική εξουσία της Ευρώπης είναι περισσότερο από εμφανής. Οι αγορές (τοκογλύφοι) ελέγχουν πλήρως τις αποφάσεις και τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή οικονομία. Η Ευρωζώνη κινδυνεύει έτσι κι’ αλλιώς να διαλυθεί από την επικράτηση των αγορών και του χρέους που είναι μια παγκόσμια υπόθεση. Δεν έχει ιδιαίτερα πλεονεκτήματα για την Ελλάδα αφού η μοναδική δράση μας είναι η κατανάλωση και ο δανεισμός. Η περιβόητη διεθνής λύση είναι αυτή που ζούμε, έχοντας παραδώσει την νομισματική μας πολιτική σε υπερεθνικά κέντρα περιμένοντας χρήματα απ’ αυτούς που για να τα δώσουν ζητούν όλο και περισσότερους τόκους όλο και περισσότερα προνόμια. Θυμηθείτε την Ελλάδα πριν το Ευρώ. Ήταν μια χώρα όπου κατοικούσαν άνθρωποι των σπηλαίων; Εξετάστε καλόπιστα όλους τους δείκτες πριν και παρά το γεγονός ότι είχαμε μια συρρίκνωση της πραγματικής οικονομίας, ήταν καλύτεροι ή χειρότεροι; 

Υπάρχουν διεθνείς λύσεις διαβάστε την οικονομική ιστορία. Σκεφτείτε τα χρόνια του ευρώ, όσο υπήρχαν θετικοί δείκτες, βασίζονταν σε ανάπτυξη ή σε δανεισμό; Το δημόσιο χρέος θα προσδιοριστεί από την Ελλάδα άρα το εθνικό νόμισμα δεν έχει σημασία καθόσον αποδεχόμαστε πλέον το ποσό που εμείς θέλουμε. Ο πληθωρισμός είναι χαμηλός εδώ και πολύ καιρό, πόσο αυτό ωφέλησε την οικονομία και την ατομική οικονομία των πολιτών; η υποτίμηση έναντι των άλλων νομισμάτων είναι μια διαδικασία που γίνεται μέσα από έλεγχο και πάντως έγινε από το 1954 μέχρι το ευρώ δέκα φορές χωρίς να καταστραφεί η οικονομία και χωρίς να υποφέρουν οι πολίτες. Η νομισματική πολιτική είναι εργαλείο για την αντιμετώπιση της κρίσης, σου προσφέρει τη δυνατότητα να προσαρμοστείς στις συνθήκες και να κινηθείς ανεξάρτητα αφού οι ανάγκες σου δεν συμπίπτουν με τη Γαλλία ή τη Γερμανία.

Η μαύρη εργασία και το παραεμπόριο, που γίνεται κυρίως από λαθρομετανάστες, κινεί δύο δισεκατομμύρια ευρώ αφορολόγητα, που αφαιρούνται από το εμπόριο και συντρίβουν μικρές επιχειρήσεις, διογκώνουν τα ελλείμματα, αυξάνουν την ανεργία, επιδεινώνουν την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων και μεταφέρουν τεράστια ποσά στο εξωτερικό. Σημειώστε ότι για όλη αυτή την εξαγωγή ποσών το Ελληνικό κράτος δεν κερδίζει τίποτα ενώ παρέχει δωρεάν υγεία, εκπαίδευση και όλα τα άλλα αγαθά στους παράνομους μετανάστες.

Το 1980 η Ελλάδα από τα προϊόντα που κατανάλωνε το 30% ήταν εισαγόμενα, ενώ τώρα το 2009 το 70% ήταν εισαγόμενα. Αυτή η ανατροπή στο εμπορικό ισοζύγιο συνεπάγεται 20 δισεκατομμύρια. Αν η εγχώρια ζήτηση είχε καλυφθεί, έστω, στα επίπεδα του 1980 - μπορεί και καλύτερα - όχι μόνο δεν θα είχαμε την φοβερή δυσπραγία αλλά θα υπήρχαν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, κίνηση χρήματος, ευρωστία των δημόσιων οικονομικών και των ασφαλιστικών ταμείων.

Οι τράπεζες λειτούργησαν ληστρικά όλα τα χρόνια της μεταπολιτευτικής περιόδου. Δανείζονταν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με 1% και δάνειζαν με 16%, 20% ενώ ανατόκιζαν συνεχώς απίστευτα ποσά. Γνωρίζετε κάποια επιχείρηση να πωλεί ένα προϊόν με αξία 1προς 20! Ένα δάνειο ανοικτό, 40.000 ευρώ, μετά από πληρωμές 21.000 ευρώ, παραμένει με ύψος κεφαλαίου 40.000 ! Στο διάστημα αυτών των ετών οι τράπεζες πλήρωναν λιγότερους φόρους, αρνούνταν να σεβαστούν και να εκτελέσουν δικαστικές αποφάσεις, οδήγησαν στην απόγνωση χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Εκατοντάδες αυτοκτονίες έχουν σημειωθεί από τη νόμιμη τοκογλυφία με την σιωπή των μέσων μαζικής ενημέρωσης που φοβούνται μη χάσουν τα διαφημιστικά προγράμματα. Μετά από αυτή την ληστρική πορεία εμφάνισαν προβλήματα και ενισχύθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό με μετρητά και εγγυήσεις! Σήμερα και ενώ έχουν τραβήξει περισσότερα από 160 δισεκατομμύρια, αρνούνται να ανταποκριθούν στα αιτήματα της ελληνικής οικονομίας για χρηματοδότηση.
  

ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ 
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.


ΑΓΩΝΙΣΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ 
ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ 
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ !!!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου