Άλλο
ένα ιστορικό μνημείο της χώρας βεβηλώθηκε, καθώς εδώ και λίγες μέρες οι
εξωτερικοί τοίχοι του κεντρικού κτιρίου του Πολυτεχνείου επί της οδού Στουρνάρη
και Πατησίων είναι καλυμμένοι με ένα τεράστιο αντιαισθητικό ασπρόμαυρο
γκράφιτι.
Το
νέο αυτό μεγάλο γκράφιτι στο ιστορικό κτίριο έχει προκαλέσει αντιδράσεις τόσο
στους πανεπιστημιακούς κύκλους όσο και στους απλούς πολίτες που περπατώντας
μπροστά στο ιστορικό κτήριο διαπιστώνουν το μέγεθος της καταστροφικής
παρέμβασης.
Όπως
τονίζει η κοσμήτορας της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Ελένη Μαΐστρου, η
ασπρόμαυρη τοιχογραφία πιθανότατα έγινε από κάποια ομάδα γκράφιτι που
δραστηριοποιείται στην περιοχή. «Συχνά φτιάχνουν γκράφιτι στους τοίχους του
Πολυτεχνείου. Μπορεί να το θεωρούν τέχνη. Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα
μνημείο. Συνεπώς θα πρέπει να το αποκαταστήσουμε, να λάβουμε μέτρα για την
αποτροπή παρόμοιων παρεμβάσεων».
Ας
σημειωθεί ότι υπάρχει μόνο ένας φύλακας που ελέγχει την είσοδο και δεν μπορεί
να έχει οπτική επαφή με όλο το κτίριο. Επιπλέον ο πανεπιστημιακός χώρος είναι
ένα άβατο για την αστυνομία που στην ουσία δεν μπορεί να παρέμβει.
Ενδεικτικές
είναι απόψεις ανθρώπων της τέχνης που αντανακλούν και την θέση του Εθνικού
Μετώπου πάνω στην διατήρηση των ιστορικών έργων:
«Στα
έργα Τέχνης δεν πρέπει κανένας να επεμβαίνει. Και πολύ περισσότερο πρέπει να τα
προσέχει, να τα διατηρεί, να τα διαφυλάττει» υποστηρίζει ο φωτογράφος Διον.
Ραυτόπουλος.
Ο
ζωγράφος, Αλέκος Φασιανός, θεωρεί το γκράφιτι κοινό βανδαλισμό. Λέει
χαρακτηριστικά ότι «αν χαρακτηριστεί τέχνη, πώς γίνεται μία τέχνη να
καταστρέφει μία άλλη, όπως είναι η αρχιτεκτονική; Ο κ. Καυταντζόγλου,
αρχιτέκτων του Πολυτεχνείου, δημιούργησε κάτι πρωτότυπο και ωραίο. Μπορώ,
δηλαδή, να πάω εγώ να ζωγραφίσω πάνω στην Μόνα Λίζα του Ντα Βίντσι;».
Αμφισβητεί
δε ευθέως την καλλιτεχνικότητα των γκράφιτι δηλώνοντας χαρακρηριστικά: «Αν πάτε
στα Εξάρχεια είναι βαμμένα μέχρι και τα παράθυρα, γιατί; Εφόσον αυτοί οι
άνθρωποι θέλουν να εκφραστούν, τότε ας τους αγοράσει το κράτος πανό για να
ζωγραφίσουν εκεί και όχι στα σπίτια. Η ουσία των αρχιτεκτονημάτων πρέπει να
μένει αναλλοίωτη και να μην καταστρέφεται από μία τέχνη, αν υποθέσουμε ότι
είναι τέχνη αυτό. Τέχνη είναι η Δευτέρα Παρουσία του Μιχαήλ Άγγελου στην Καπέλα
Σιξτίνα. Στην κατοχή γράφανε πάνω στους τοίχους “ελευθερία”, τώρα τι γράφουν
και γιατί τα κάνουν αυτά; Για να κάνουν τέχνη; Γιατί δεν ζωγραφίζουν πάνω σε
ένα μουσαμά και το κάνουν πάνω σε ένα τοίχο, καταστρέφοντας το αρχιτεκτόνημα;».
Τέλος
κατακεραυνώνει τον βανδαλισμό λέγοντας ότι «η τέχνη είναι για να αγάλλεται ο
κόσμος και όχι για να διχάζεται. Δεν αγάλλεται με αυτά που κάνουν, μάλλον αηδία
αισθάνεται. Αν είναι έτσι να πάνε να ζωγραφίσουν και τον Παρθενώνα και τα
αγάλματα. Δηλαδή τζιχαντιστές θα γίνουμε;».
Η
κατάσταση πλέον έχει φτάσει στο απροχώρητο αφού οι γνωστοί-άγνωστοι κάνουν ότι
θέλουν καθώς η Αριστερή κυβέρνηση (και η Δεξιά παλιότερα) τους αφήνει
ανενόχλητους. Ακόμη πρέπει να λάβουμε υπόψη και την βεβήλωση στο εκκλησάκι των
Αγίων Αναργύρων που βρίσκεται έξω από τη Νομική Σχολή, η οποία βρίσκεται σε
κατάληψη από αντιεξουσιαστές.
Όταν ιστορικά μνημεία και ιερά βεβηλώνονται από
«Έλληνες», αυτό σημαίνει πως το ελληνικό κράτος έχει φτάσει στο έσχατο σημείο
σήψης και παρακμής.
Τομέας
Πολιτισμού Εθνικού Μετώπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου