Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

PACTA SUNT SERVANDA ?


To θεμελιώδες ερώτημα παραμένει. (Πρέπει να) τηρούνται τα συμφωνηθέντα ή όχι; Πρέπει να τηρείται η θεμελιώδης αυτή νομική αρχή ή όχι; Η θεμελιώδης αυτή αρχή που στηρίζει το αστικό, το κανονικό και το διεθνές δίκαιο τηρείται (ή πρέπει να τηρείται) πάντοτε ή σε κάθε (βολική) περίσταση; Ιδιαίτερα το ερώτημα αφορά τις χώρες με αστικό δίκαιο (και κουλτούρα) διότι ως θεμελιακή αρχή είναι στενά συνδεδεμένη με τις έννοια της καλής πίστεως και των σε αυτήν εδραιωμένων συναλλακτικών ηθών. Χωρίς την έννοια της καλής πίστης η θεμελιώδης αυτή αρχή μένει γράμμα κενό. Ακυρώνεται εκ των προτέρων. Τέτοιας μορφής είναι και το γερμανικό δίκαιο, το ίδιο δίκαιο κάτω από το οποίο αναπτύχθηκε η Volkswagen και το παράνομο λογισμικό της. Ναι σωστά καταλάβατε. Είναι ο τρόπος που (δεν) αντιλαμβάνεται ο γερμανικός (και εν πολλοίς ο Ευρωπαϊκός) εγκέφαλος το θεμελιώδες και το περιεχόμενο της εννοίας αυτής καθώς και τη χρησιμότητα της, επηρεασμένος ίσως από το κοινό δίκαιο (Common Law)των Αγγλοσαξόνων και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ζούγκλα λοιπόν κι όποιος αντέξει.Είναι μια μέθοδος εξήγησης του πως λειτουργεί ο (μέσος και όχι τόσο μέσος) γερμανικός εγκέφαλος συμπεριλαμβανομένου του Δρ. Σόϊμπλε αλλά και της κας. Μέρκελ. Των ιδίων που μας πούλαγαν προ ολίγου την (προτεσταντική- υποκριτική) ηθική τους υπερπροβάλλοντας την ανωτέρω “αρχή”. Αρχή βεβαίως για τους υπόλοιπους, όχι για τους ίδιους και το κρατικό μηχανισμό που διευθύνουν. Φυσικά και πιστεύουν στην αρχή αυτή (μόνο όμως όταν τους βολεύει και τους συμφέρει). Είναι θέμα κουλτούρας, “καλλιέργειας” ευρωπαϊκής με άλλα λόγια. Δυστυχώς για μας τους Έλληνες, που κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια, και είναι ελάττωμά μας αυτό, εισερχόμεθα σε μιά διαπραγμάτευση θεωρώντας εκ των προτέρων ότι οι συνομιλητές μας εμφορούνται από τις ίδιες αρχές. Και διαψευδόμαστε μονίμως. Οικτρά θα έλεγα, καθώς αρνούμεθα να μάθουμε το μάθημά μας από την εποχή της υπόθεσης Πατσίφικο μετά των λοιπών ¨φιλελλήνων” (Πάρκερ- Ναυτικός αποκλεισμός 1848΄- 1850). Η ουσία είναι ότι τότε πληρώσαμε 330.000 δρχ. ως ποσό εγγύησης που τελικά επιστράφηκε έναντι ποσού 3.750 δρχ. που προέκυψε από την διορισμένη από την πορτογαλική κυβέρνηση ανεξάρτητη επιτροπή. (Λόγω αντίδρασης Γαλλίας και Ρωσίας).Η ζημία της χώρας από τον ναυτικό αποκλεισμό εκτιμήθηκε σε 30.000.000 δρχ.(!!!). Μας έμεινε η πεντάωρη (!) ιστορική ομιλία του Πάλμερστον (Υπουργού Εξωτερικών) ως δεκάρικος στη Βουλή των Λόρδων “Civis Romanus Sum” προς δικαιολόγηση της έκτοτε εγκαινιασθείσας “πολιτικής των κανονιοφόρων”. Οποιαδήποτε ομοιότητα με τα σημερινά δεδομένα είναι εντελώς συμπτωματική. Το “civis romanus sum” έχει αντικατασταθεί από το “πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης” και το ποσό έχει αυξηθεί λιγάκι. Κι ας υπάρχει (υπήρξε) επιτροπή για τον έλεγχο του χρέους. Τίποτα άλλο δεν έχει αλλάξει. Ξέχασα, θα μας “σώσει” (την Ελλάδα εννοώ) ο κ. Τσίπρας.

Η σειρά για την Ελλάδα συνεχίζεται. Ενδεικτικά, πρωτόκολλο της Κέρκυρας (αυτονομία Βορείου Ηπείρου, 1914), Συνθήκη των Σεβρών Μικρασιατική Καταστροφή, και Ποντιακός Διωγμός, με Γερμανική επίβλεψη και κατεύθυνση αμφότερα, Δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι, Διάσκεψη Ειρήνης Παρισίων του 1946 και συμφωνία 4+2, Κυπριακό, Πολεμικές Αποζημιώσεις και Πολεμικό Δάνειο. Σας ακούγονται τα παραπάνω ως εφαρμογές της αρχής “pacta sunt servanda”; Μάλλον όχι, και θα συμφωνήσω μαζί σας. Ειδικά σε ότι αφορά τους Ούνους (συγγνώμη τους Γερμανούς ήθελα να πω) και τους εθελόδουλους φίλους τους εν Ελλάδι, σίγουρα όχι. Και να σκεφτείς ότι τους χαρίσαμε και τα μισά....

Το ερώτημα είναι κρίσιμο για να αντιληφθεί σχετικά γρήγορα και κυνικά ταυτόχρονα κανείς ότι είναι ένα ζήτημα ισχύος και επιβολής (βλ. μάθημα Πατσίφικο ανωτέρω). Με ποιητικότερο τρόπο, ο πιο αδύναμος ομολογεί θέλει δεν θέλει: “¨Έτσι είναι εάν έτσι σας αρέσει”

Τα θέματα που τίθενται είναι πολλά και σε πολλά επίπεδα, περισσότερα απ΄ όσα καταρχήν ίσως νομίζετε.

Από το σκάνδαλο Volkswagen, προκύπτει ότι έχουμε μπλέξει άσχημα. Ποιός θα εμπιστευτεί κράτος- εταίρο που παραβαίνει τους νόμους που το ίδιο έχει θέσει; Ποιός θα εμπιστευθεί και σε ποιόν την τήρηση Ευρωπαϊκού Κανονισμού; Ανεξαρτήτως ποσού οχημάτων στην Ελλάδα που επηρεάζονται από το σκάνδαλο, ποιά είναι η προβλεπόμενη και από τον σχετικό Κανονισμό 715/2007 εθνική αρχή πιστοποίησης οχημάτων με κινητήρα; Θα επιβληθούν οι σχετικές προβλεπόμενες κυρώσεις; Και από Ποιόν; και Πότε; Στον αντίποδα, η ταλαίπωρη ελληνική NAMCO περιμένει έναν χρόνο για να πιστοποιήσει τα οχήματά της, την ώρα που το Volkswagen group πούλαγε οχήματα με ρυπογόνους κινητήρες με ψευδή στοιχεία εκπομπών. Τι θα γίνει με τα αυτοκίνητα που πιστοποιήθηκαν και πουλήθηκαν στην Ελλάδα με ψευδή στοιχεία; Θα αποζημιωθούν οι ιδιοκτήτες τους;

Ευρύτερα μήπως θα πρέπει να ξανασκεφτούμε την ιεράρχηση των πηγών του Δικαίου μας; Τη σχέση Συντάγματος και Δικαίου Ευρωπαϊκής Ένωσης; Εκεί η νομολογία του Γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου ίσως βοηθήσει καθώς υπάρχει μακρόχρονη εμπειρία . Μήπως θα πρέπει να επανεξετάσουμε τη διατύπωση και την έκταση εφαρμογής του άρθρου 28 του Συντάγματός μας και να μην πλειοδοτούμε σε ευρω-φροσύνη ή ευρω-δουλικότητα; Μόνο ο “σωτήρας” κ. Τσίπρας θα μπορούσε να μας απαντήσει, ελπίζω.

Γιάννης Σίμος 
Δικηγόρος 
Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Εθνικού Μετώπου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου