Σκέψεις Σοφίας, εν βρασμώ…

Όταν θεωρείς τον Άδωνι ακροδεξιό αλλά τον Καμμένο κεντρώο, τότε είσαι ΣΥΡΙΖΑ.

Όταν νομίζεις ότι θα έρθει η ανάπτυξη και όχι το αντίστροφο τότε είσαι ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΟ.

Όταν πιστεύεις πως οι φόροι είναι φιλελέ πολιτική, τότε είσαι ΣΥΡΙΖΑ.

Όταν πιστεύεις πως δεν λέγονται λαθρομετανάστες αλλά παράτυποι άνθρωποι, τότε είσαι ΑΦΕΛΗΣ.

Όταν ακούσεις δύο λεπτά τον Αλέξη να μιλάει και δεν πάρεις μυρωδιά ότι σε δουλεύει, τότε είσαι ΓΙΔΙ.

Όταν αυτοκτονείς στο όνομα της φιλανθρωπίας επειδή λές ότι όλοι οι άλλοι πού κλείνουν τα σύνορα είναι μισάνθρωποι ηλίθιοι και εσύ είσαι έξυπνος φιλάνθρωπος... ενώ αδιαμφισβήτητα είσαι ο πιο ηλίθιος στο σύμπαν, τότε είσαι ΒΛΑΚΑΣ.

Αν είσαι περήφανος που είσαι αδελφή, τότε είσαι ΞΕΤΣΙΠΩΤΟΣ.

Αν θεωρείς τη μόρφωση ρετσινιά, τότε είσαι ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ.

Όταν πιστεύεις ότι όλοι αυτοί είναι πρόσφυγες κι οχι εισβολείς, τότε είσαι ΑΝΑΡΧΟΚΟΜΜΟΥΝΙ.

Αν ακόμα και σήμερα δεν έχεις καταλάβει ότι μας κυβερνάει ένα τσίρκο τυχάρπαστων, παλαβών, αστοιχείωτων, τότε είσαι ΜΑΛΑΚΑΣ.

Αν ακόμα πιστεύεις ότι οι κακοί ξένοι μας έκλεισαν τις τράπεζες, τότε είσαι ΠΡΟΒΑΤΟ.

Όταν πίστεψες ότι ο Γιάνης με το ένα ν είναι καλός οικονομολόγος που με το χέρι στην τσέπη θα έλυνε το πρόβλημα της χώρας τότε, είσαι ΣΥΡΙΖΑ.

Όταν σκύβεις το κεφάλι στον τούρκους και στο καθε εισβολέα τότε είσαι και ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ και ΑΝΕΛ και ΝΔ.

Όταν νιώθεις ατελείωτο φθόνο, μίσος και κακία για οτιδήποτε ελληνικό επειδή μισεί την ίδια σου την ύπαρξη και λες εμένα φανατικό και φασίστα, τότε είσαι ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ.

Ξέρεις... Δεν είναι φανατικός ούτε αντιδραστικός αυτος που αγαπάει τον τόπο του και την ιστορία του. Είναι άνθρωπος που προσφέρει πολιτισμό… Εσύ απλά κοπρίζεις τη Γη του…

Όταν θεωρείς λοιπόν φανατικό και αντιδραστικό αυτόν τον Έλληνα που σού μιλάει με κοινή λογική τότε είσαι και ΜΑΛΑΚΑΣ βαριάς μορφής και ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κι όλα τα παραπάνω... Και το μόνο που σου αξίζει είναι εξοστρακισμός ή Θάνατος...

*Το παρόν, αλιεύθηκε από τον διαδικτυακό τοίχο της Σοφίας Παπά στο Facebook και αναδημοσιεύεται γιατί αποτυπώνει χαρακτηριστικά, το χειμαρώδες, φλογερό συναίσθημά της αλλά και την στάση ζωής ενός σκεπτόμενου και συνεπούς ανθρώπου, στον Δρόμο της Πατρίδας.