Γρήγορη και ηχηρή διάψευση σε όσους έσπευσαν να πανηγυρίσουν για το σχέδιο οικονομικής βοήθειας ήρθε από την διεθνή τοκογλυφία. Η Ελλάδα, αλλά και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και τα χρηματιστήρια διεθνώς με πρώτο και καλύτερο της Νέας Υόρκης, πήραν το μήνυμα: Οι αγορές επιβάλλουν τη χρεοκρατία πέραν της όποιας βούλησης των λαών ή των κρατών.
Αυτό μήνυμα κάνει την ανάγκη πλήρους αναθεώρησης της στάσης των κρατών. Η κυριαρχία των αγορών, η κυριαρχία του κεφαλαίου, που καρπώνεται συνεχώς ληστρικές αποδόσεις και ισοπεδώνει εθνικές οικονομίες και δημιουργεί κρίσεις, πρέπει να αμφισβητηθεί.
Οι κάστες των εξαρτημένων πολιτικών σε όλο τον κόσμο, που με ακρισία ή με προδοσία δέχτηκαν την παγκόσμια κυριαρχία του χρήματος και περιόρισαν τόσο την συμμετοχή των κρατών όσο και τις εθνικές οικονομίες που λειτουργούσαν με την πρόνοια και την προστασία των λαών, το όνομα μιας νεφελώδους ανάπτυξης, έχουν οριστικά εκτεθεί και καταρρεύσει.
Όσο το σύστημα λειτουργεί με αυτό τον τρόπο, η κυριαρχία των αγορών δεν αμφισβητείται. Είτε εκταμιευτούν 50δις είτε 100 από τα κράτη της Ένωσης είτε από τις Η.Π.Α, εφόσον το σύστημα παραμένει ίδιο, ίδια θα είναι και τα αποτελέσματα.
Οι συμμορίες των τοκογλύφων του παγκόσμιου κεφαλαίου δεν είναι διαφορετικές από τον τοκογλύφο της πόλης, με τις διαφορές ότι είναι νόμιμοι κι μπορούν να παρεμβαίνουν στις πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις. Αιώνες τώρα οι ελίτ του χρήματος παρενέβαιναν στην πολιτική ζωή με σκοπό την επικυριαρχία, αλλά οι τελευταίες δεκαετίες υπήρξαν καταλυτικές. Η οικονομία επιβάλλει όρους στην πολιτική, όχι πλέον κατά τομείς ή προτεραιότητες, αλλά καθ’ ολοκληρία.
Η ουτοπία της αντίληψης "θα στείλουμε θετικό μήνυμα στις αγορές" είναι οφθαλμοφανής, καθώς οι αγορές δε λαμβάνουν μηνύματα, επιβάλλουν συνθήκες.
Η αδυναμία περιορισμών και ελέγχου των αγορών καθιστά αδύνατη την οποιαδήποτε προσπάθεια ρύθμισης. Η εγκαθίδρυση αυτού του συστήματος παγκοσμίως, που τόσο συστηματικά επιδίωξαν οι μεγάλοι χρηματιστηριακοί-τραπεζικοί κύκλοι, ευνοεί κυρίως αυτούς και κατά περίσταση χώρες που καρπώνονται τις ευκαιρίες ανάπτυξης.
Όλα τα κράτη δανείζονται, όλα τα κράτη χρωστούν. Αυτή η διεθνής χρεοκρατία μεταφέρει την κυριαρχία στους σκοτεινούς κύκλους που αποφασίζουν για τις τύχες μας χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς όρια.
Η νέα παγκόσμια κρίση εντός της κρίσης είναι αυτό που περιγράφουμε ως αλλεπάλληλες κρίσεις, που αποσκοπούν στην πλήρη χειραγώγηση των εθνικών πλούτων και την κατάργηση κάθε κυριαρχίας.
Ας αντιληφθούμε επιτέλους ότι λύσεις μπορούμε να εξετάσουμε μόνο με ανατρεπτική και εναλλακτική σκέψη.
ΣΕΧΤΙΚΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://isxys.blogspot.com/2011/07/blog-post_3678.html