Του Γιώργου Βεργιάννη
Ο Νίτσε εξηγεί τον ευρωπαϊκό ανθελληνισμό
Ο Φρειδερίκος Νίτσε, ίσως ο μεγαλύτερος Γερμανός φιλόσοφος, στο πρώτο του βιβλίο «Η Γέννηση της Τραγωδίας» (1872) κεφ. 15, κάνει μια ιδιαίτερη μνεία στο Έθνος των Ελλήνων κατοχυρώνοντας παράλληλα με την ενορατικό του λόγο το γεγονός ότι ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του.
Αυτός λοιπόν ο επιφανής, ο εκ των πρώτων υπαρξιστών φιλοσόφων θεωρεί καθήκον του να αποκαταστήσει τα πράγματα με τον πιο σαφή τρόπο. Και φυσικά στις μέρες μας είναι πιο επίκαιρος από ποτέ…
Η ξεχωριστή του απάντηση που θα πρέπει να προβληματίσει πολλούς επίδοξους Ελληνέμπορους Παγκοσμίως είναι η ακόλουθη:
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του…
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».
Είναι ώρα να προβληματιστούν εκείνοι που πρέπει…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου