Προσοχή στο αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων

του Απόστολου Φραγκογιάννη

Το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα σε όλη τη διαδρομή του χαρακτηρίστηκε από την πάγια αντίληψή του να ακολουθεί την Τουρκική πρωτοβουλία με φοβικό και πρόχειρο τρόπο, να πειθαρχεί στα προστάγματα των ισχυρών και να αντιμετωπίζει τις Ένοπλες Δυνάμεις ως χώρο προνομιακού πλουτισμού. 

Η σημαντικότερη δύναμη για την κατοχύρωση της ανεξαρτησίας και της υπεράσπισης των εθνικών δικαίων μετατράπηκε σε ένα ακόμα προβληματικό μηχανισμό του μεταπολιτευτικού κράτους.

Οι αξιωματικοί

Το σώμα των ελλήνων αξιωματικών συκοφαντήθηκε και μια μόνιμη προπαγάνδα αριστερής και φιλελεύθερης έμπνευσης διαχύθηκε στην κοινωνία ώστε να περιορίσει τη δυνατότητα αντίδρασης στα άνομα και προδοτικά σχέδια της άθλιας πολιτικής τάξης. 

Η μεγάλη παράδοση των ελλήνων αξιωματικών που είχαν ελευθερώσει την πατρίδα, που σήκωσαν το βάρος όλων των ταραγμένων περιόδων της ελληνικής ιστορίας, μια παράδοση που έβρισκε τη ρίζα της στην αρχαιότητα, κρίθηκε επικίνδυνη στην προοπτική του προτεκτοράτου που θέλησαν να οικοδομήσουν.

Ένας στρατός υπό έλεγχο, με σταδιακό περιορισμό της πειθαρχίας, της αίσθησης παράδοσης, χωρίς την πεποίθηση και την αντίληψη αποστολής που τον διαφοροποιούν έναντι κάθε άλλης κρατικής υπηρεσίας. Ο κομματισμός δηλητηρίασε λίγο- λίγο όλα τα όπλα, η τοποθετήσεις , οι προαγωγές και οι μεταθέσεις συνοδεύονταν από την ανάμιξη των πολιτικών κι τις συνεχείς επικλήσεις «δημοκρατικότητας». Οι στρατιωτικές σχολές που έχουν αναδείξει μεγάλους ήρωες- ηγήτορες καταβλήθηκε προσπάθεια να είναι ανώτατα ιδρύματα χωρίς τις ιδιαίτερες συνθήκες που κτίζουν αξιωματικούς.

Σκοπός και Δόγμα

Αυτό το στρατό που έχει ως υπέρτατο στόχο την προστασία της κυριαρχίας και ακεραιότητας της πατρίδας τον μετέτρεψαν σε ρόλο εντολοδόχου. Με το πνεύμα των δημοσίων υπαλλήλων, με μόνιμο άγχος την αποδοχή του πολιτικού κόσμου οι ηγεσίες δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.

Με τις ιδεοληψίες ότι βρισκόμαστε στην Ευρώπη και θα καλυφθούμε στη πρώτη μεταπολιτευτική περίοδο και στη συνέχεια ακολουθώντας την Τουρκική πολιτική όπως αυτή ήθελε να ανεβάζει και κατεβάζει τους τόνους για να οδηγηθούμε με δραματικό τρόπο στις γκρίζες ζώνες μετά την περιπέτεια των Ιμίων. Πάντοτε, πίσω στις εξελίξεις, χωρίς σαφήνεια , χωρίς διεκδικητικό πλαίσιο, με μόνιμη υποχωρητικότητα και διάθεση προσφυγής σε διεθνή δικαστήρια για συζητήσουμε επί των ιδικών μας δικαίων!

Ο στρατός, το ναυτικό και η αεροπορία, να παρακολουθούν τις εξελίξεις πληρώνοντας το τίμημα με αίμα ηρώων πιλότων στα Ίμια και στις αναχαιτίσεις…

Ένας στρατός εγκλωβισμένος στα πρότυπα ενός κράτους που δεν γνωρίζει γιατί ακριβώς είναι χρήσιμος.

  

Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του Τούρκου διπλωμάτη Μπουλούκμπαση, για το πώς χειραγωγούσαμε τους Έλληνες σύμφωνα με τις προθέσεις μας είναι δυστυχώς, εξόχως αποκαλυπτικές.

Ακόμα και για τη δομή, την επάνδρωση, την διάταξη, την εκπαίδευση, οι αποφάσεις λαμβάνονταν με πολιτικά κριτήρια…Στρατόπεδα όπου βόλευε, δυνάμεις στις μονάδες σύμφωνα με τα ρουσφέτια, προσαρμογή αν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των προμηθευτών….

Αυτό το στρατό που εύκολα έστελναν παντού όπου ήθελε η διεθνής κοινότητα…

Αυτό το στρατό που ανάγκαζαν να μειώνει τη θητεία, να απολογείται σε απίθανους δημοσιογράφους, να ακολουθεί σχεδιασμούς υπουργών που δεν είχαν υπηρετήσει στρατιωτική θητεία!

Οι εξοπλισμοί

Χωρίς κανένα σχεδιασμό κινούνται οι ένοπλες δυνάμεις εξίσου χωρίς κανένα σχεδιασμό, στρατηγικό ή τακτικό, χωρίς την λογική του αύριο ή των οικονομικών συνεπειών ή της αυτονομίας κινήθηκαν και οι εξοπλισμοί. Καμία αγορά που πραγματοποιήθηκε δεν έγινε χωρίς να συνοδευτεί από ένα σκάνδαλο. Αντί να επιλεγούν λειτουργικά συστήματα με τους ευνοϊκότερους όρους κάθε φορά που τέλειωνε μια διαπραγμάτευση και προχωρούσε η συμφωνία διαπιστώναμε ότι μια άλλη χώρα είχε κάνει ανάλογη αγορά με πολύ καλύτερους όρους…

Αυτοί οι εξοπλισμοί αποτέλεσαν μέρος του υπερβολικού χρέους, μέρος της απίστευτης διαφθοράς του πολιτικού κόσμου. μαζί με τους Ολυμπιακούς αγώνες και τα μεγάλα έργα έδωσαν προς τα τρωκτικά κάθε είδους τεράστια ποσά που σήμερα βαρύνουν τους έλληνες.

Τα εξοπλιστικά προγράμματα παράλληλα δεν ανταποκρίθηκαν στις πραγματικές αμυντικές ανάγκες της χώρας η δε συμμετοχή στις αποφάσεις από την πλευρά των ενόπλων δυνάμεων από ότι φάνηκε υπήρξε μηδενική…

Το κρίσιμο σημείο

Σήμερα με δεδομένη την ανάπτυξη πολλών σεναρίων και την ενδεχόμενη κλιμάκωση των Τούρκων αναγκαζόμαστε να προχωρήσουμε σε νέες περικοπές ενώ μειώνουμε σε δραματικό σημείο τις αμοιβές των στελεχών.

Αυτό που πρέπει κυρίως να κατανοήσουμε είναι ότι οι ένοπλες δυνάμεις είναι ο σημαντικότερος πυλώνας για την διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής αξιοπρέπειας. 

Είναι αμέσου ανάγκης κίνηση να επανασχεδιαστεί η πολιτική άμυνας, όπου μέσα σε αυτήν πρέπει να περιλαμβάνονται σε βάθος χρόνου, όλα τα απαραίτητα στοιχεία. Μια λειτουργική και προσαρμοσμένη στα δεδομένα αμυντική βιομηχανία, στράτευση και εκπαίδευση σύμφωνα με τις ανάγκες και όχι τα προεκλογικά συνθήματα, διαπραγμάτευση από καθαρούς και με διαφανείς διαδικασίες, επανασχεδιασμός μονάδων – σχηματισμών και δράσεων και πάνω από όλα μια χαλύβδινη αποφασιστικότητα προς κάθε κατεύθυνση.

Πηγή: http://www.ethnikometopo.gr