γράφει ο Γ.
Κουριαννίδης
Πολλά
ακούγονται για τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου
2012.
Το πιο εντυπωσιακό είναι το παιχνίδι των δύο τέως μεγάλων κομμάτων του
πολιτικού παλκοσένικου που, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι θα συγ«κυβερνήσουν » μετά
τις εκλογές ώστε να βρεθεί τρόπος να υλοποιηθεί η εφαρμογή του δυσώνυμου
μνημονίου, σε βάρος του λαού και του έθνους, προσπαθούν να μας πείσουν αμφότερα
περί του αντιθέτου.
Ειδικά η ΝΔ,
εμμένει στην προοπτική της αυτοδυναμίας, αν και τα ποσοστά της στις
δημοσκοπήσεις φθίνουν συνεχώς!
Ενώ, όμως, το
μνημονιακό κομματικό κατεστημένο έχει μία συγκεκριμένη θέση την οποία
διατυπώνουν και υπερασπίζονται με ελάχιστες παραλλαγές όλες οι συνιστώσες του,
εν δυνάμει κυβερνητικές και μη, δεν συμβαίνει το αντίθετο στον λεγόμενο αντιμνημονιακό
χώρο. Εκεί τα χάσματα, τόσο τα ιδεολογικά όσο και προσωπικά, είναι σε μεγάλο
βαθμό αγεφύρωτα. Αυτό από μόνο του καταδεικνύει ότι η αντιμνημονιακή ρητορική
εκφράζει σαφέστατα το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, πέρα από κόμματα,
ιδεολογίες, παρατάξεις, συντεχνίες κ.λ.π. Και είναι λογικό αυτό, αφού τις
συνέπειες του ξεπουλήματος στους διεθνείς τοκογλύφους βιώνουν πλέον όλοι οι
Έλληνες, με εξαίρεση βεβαίως αυτούς που οδήγησαν την πατρίδα στη σημερινή
κατάσταση και τους πάτρωνές τους.
Με δεδομένη
την κατάσταση αυτή, προβάλλει επιτακτικότερη η ανάγκη συγκρότησης ενός
πατριωτικού μετώπου προσανατολισμένου στην προσπάθεια απαλλαγής της πατρίδας
από τη μέγγενη του μνημονίου. Κάτι τέτοιο, βεβαίως, δεν φαίνεται εφικτό αυτή τη
στιγμή, αφού όλες οι πατριωτικές συνιστώσες αναλίσκονται σε μία πρωτοφανούς
οξύτητας λεκτική αντιπαράθεση μεταξύ τους, που αντί να γεφυρώνει χάσματα τα
διευρύνει έτι περισσότερο.
Οι απόλυτες
θέσεις που διατυπώνονται, οι ανοίκειοι χαρακτηρισμοί και οι επί προσωπικού
επιθέσεις μόνο καλό δεν κάνουν για τη διαμόρφωση ενός συναινετικού κλίματος
μεταξύ των πατριωτικών δυνάμεων από την επομένη των εκλογών ημέρα.
Είναι
κατανοητή η προσπάθεια συσπείρωσης ψηφοφόρων γύρω από τις θέσεις ενός εκάστου
φορέα, αλλά η αλαζονεία και η απαξίωση των «αντιπάλων» μόνο σε αδιέξοδα μπορεί
να οδηγήσει.
Το κλίμα αυτό
είναι φυσικό να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το μνημονιακό μπλοκ των
εθνοπροδοτών, επισείοντας τον μπαμπούλα της ακυβερνησίας, του κοινωνικού χάους
και του αλληλοσπαραγμού.
Ήδη ύπουλα διαρρέουν σενάρια που αναφέρονται σε νέες
εκλογές τον Οκτώβριο, οι οποίες θα προκηρυχθούν όχι από πολιτική επιλογή, αλλά
από το ... αίμα που θα τρέξει ποταμηδόν από τον Ιούνιο και έπειτα!
Υπό αυτό το
κλίμα, οι Έλληνες πατριώτες και ιδιαίτερα όσοι αγωνίζονται χρόνια υπό τη σημαία
του ελληνικού εθνικισμού, πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Οι ενέργειες
και η δράση τους αυτές τις στιγμές δεν πρέπει να έχουν ως αποκλειστικό γνώμονα
το πρόσκαιρο κομματικό όφελος, αλλά να εστιάζουν στην προοπτική του αύριο, το
οποίο ίσως κληθούν να συνδιαχειριστούν.
Και αυτό το
αύριο δεν θα είναι στρωμένο με ροδοπέταλα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου