Οι Ωραίοι Κοιμώμενοι Πολιτικοί!

του Δημήτρη Ε. Γκίκα,

Φιλόλογου, Μ.Α.,

Υπ. Δρ. Πολιτικής Φιλοσοφίας Ιονίου Πανεπιστημίου,

Μέλους του Εθνικού Συμβουλίου του Εθνικού Μετώπου

Την Πέμπτη, 11 Απριλίου έλαβε χώρα μία εκδήλωση οικονομικού ενδιαφέροντος με τίτλο «Η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Ένωση» του Business Tank του Ομίλου Economia. Ομιλητές δύο πολύ γνωστοί καθηγητές, ο κ. Χρήστος Χατζηεμμανουήλ και ο κ. Χρ. Γκόρτσος.

Αξιόλογες οι εισηγήσεις, αξιόλογα και τα συμπεράσματα. Πολλά τα ενδιαφέροντα που ειπώθηκαν σ’ αυτή την εκδήλωση. Πολλά αυτά που θα έπρεπε να μας απασχολήσουν.

Γενικότερη πεποίθηση όλων όσων ασχολούνται με τις διεθνείς εξελίξεις και δηλώνουν λάτρεις του φιλελευθερισμού είναι ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αντιμετωπίζει τα ζητήματα που προκύπτουν με τρόπο υπερεθνικό και προσπαθώντας να βρουν καινοτόμους λύσεις σε πρωτοφανή προβλήματα. Υπό την έννοια αυτή, κάποιες ενέργειες αποτελούν αποφάσεις που αφορούν σε συγκεκριμένες περιστάσεις και δεν αποτελούν γενικότερες πολιτικές. Σοβαρό λάθος!

Στο Άρθρο 127, παρ. 6 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο και αποκαλείται "άρθρο της Ωραίας Κοιμωμένης" , καθορίζονται τα εξής: «Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομοφώνως, μέσω κανονισμών σύμφωνα με ειδική νομοθετική διαδικασία και μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μπορεί να αναθέσει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ειδικά καθήκοντα σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων και των λοιπών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, εξαιρέσει των ασφαλιστικών επιχειρήσεων». 

Τι δηλώνεται, με άλλα λόγια; 

Η δυνατότητα της ΕΚΤ να ασκεί εποπτεία, και μάλιστα προληπτικά (!) έναντι των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Η εποπτεία αυτή, μάλιστα σύμφωνα με τους ομιλητές της εκδήλωσης θα μπορούσε να γενικευτεί. Οπότε, θα μιλάμε για μια ολοκληρωτική εποπτεία, αρχικά και, τελικώς για μια πλήρη πρόσδεση όλων των συστημικών τραπεζών στην ΕΚΤ. Κατά συνέπεια, λαμβάνει πια ιδιαίτερη σημασία η πρεμούρα του κ. Βενιζέλου, όταν ήταν Υπουργός Οικονομικών, να χαρακτηρίσει την Αγροτική «μη συστημική» και να βιαστεί να την παραχωρήσει στην Πειραιώς. Με τον τρόπο αυτό, στην Ελλάδα δεν θα υπάρξει τράπεζα μη συστημική, οπότε δεν θα υπάρξει και εθνική οικονομική πολιτική!

Εξηγούμαι: Υποτιθέσθω ότι η Ελλάδα επιθυμεί να αγοράσει πολεμικό εξοπλισμό (αεροσκάφη, φρεγάτες κ.ο.κ), καθόσον, ως χώρα, βρισκόμαστε ακόμα σε διένεξη με τις περισσότερες γειτονικές (Τουρκία, Σκόπια είναι τα πιο γνωστά… γειτονάκια που μας έχουν βάλει στο μάτι). Πώς θα προβούμε στην αγορά; Προφανώς μέσω Τραπεζών (δεν πιστεύω κανείς να υποθέτει ότι θα πάμε με… μετρητά σε… βαλίτσες!). Ποια τράπεζα, όμως θα είναι αυτή που θα δώσει πίστωση για τέτοια αγορά; Οποιαδήποτε συστημική, η οποία και εποπτεύεται-ελέγχεται από την ΕΚΤ! Μ’ άλλα λόγια, η χώρα θα δίνει λογαριασμό στην ΕΚΤ, από την οποία μάλιστα θα πρέπει να παίρνει και την άδεια, για να αγοράσει πολεμικό εξοπλισμό! Δεν θέλω καν να σκέφτομαι τι θα συμβεί αν η ΕΚΤ στα… πλαίσια της οικονομικής της… σταθερότητας, αρνηθεί να παραχωρήσει τέτοιο δικαίωμα! Υπόψη ότι η μη ύπαρξη μη συστημικής τράπεζας δε θα ισχύει για όλα τα κράτη – μέλη. Η Γερμανία, για να αναφέρουμε ένα παράδειγμα, διαθέτει χιλιάδες μικρές μη συστημικές, οι οποίες και, κατά τα φαινόμενα, θα συνεχίσουν να υπάρχουν, ακόμα και υπό καθεστώς εποπτείας (κατ’ εμέ, θα είναι τα νέα… πλυντήρια χρήματος διεθνώς). Άλλα μέτρα, δηλαδή και άλλα σταθμά! Ως συνήθως!

Νέο μέτρο θεωρήθηκε επίσης και το «κούρεμα» των καταθέσεων, οι δε ταγοί ένθεν κακείθεν παρίσταναν τους έκπληκτους για το… καινοφανές του μέτρου! Όμως, το μέτρο αυτό είχε ήδη υιοθετηθεί ως περίπτωση εφαρμογής από το 2010! Μεσολάβησαν κάποιες ενέργειες από τους… διορατικούς μας ταγούς (Έλληνες και Κυπρίους), ώστε να αποφευχθούν τοιαύτα μέτρα;

Δυστυχώς, έχουμε αρχίσει να κηρύττουμε τα αυτονόητα. 

Πρώτο αυτονόητο: ακόμα κι όταν ανήκεις σε διεθνείς οργανισμούς, η εθνική πολιτική είναι το πρώτιστο που φροντίζεις να διατηρείς σε υγιή κατάσταση. Αλλιώτικα, μην επιδιώκεις να καταλάβεις θώκους εθνικούς. Πήγαινε να γίνεις… Γραμματέας του ΟΗΕ (κρυφή επιθυμία, για παράδειγμα, του Γιωργάκη. Κρυφή, όπως λέμε «ο κόσμος το’ χει τούμπανο…», επιθυμία όπως λέμε «θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη»). 

Δεύτερο αυτονόητο: πολιτικός που δε διαθέτει στοιχειώδη διορατικότητα είναι αποτυχημένος πολιτικός.

Κι ένα τελευταίο: Αν πράγματι τα κράτη BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) δημιουργήσουν δικό τους ταμείο και κάποιες χώρες, αντιλαμβανόμενες το συμφέρον τους (μα, ναι! Έξω υπάρχουν και πολιτικοί που κοιτάζουν το συμφέρον των χωρών τους!), «στραβοκοιτάξουν» προς τα κει, δημιουργώντας ουσιαστικά νέο πυλώνα οικονομικής δράσης, οι δικοί μας φωτισμένοι ταγοί τι θα κάνουν; 

Πρόβλεψη: θα εξακολουθούν να διαλαλούν την πίστη τους στο… όραμα μιας χρεοκοπημένης Ευρωζώνης.