Merry Christmas και...πέρα βρέχει...

του Γιώργου Βεργιάννη

Το σύστημα μοιράζει απλόχερα την " ευτυχία" , με εκατομμύρια λαμπάκια, φουσκωτούς Αγιοβασίληδες και… πολλές χειροπέδες…

Απέναντί του όλοι εμείς, που βιώνουμε την πραγματικότητα, η οποία διαφέρει απ’ αυτά που μας σερβίρουν όσο ο ουρανός από τη γη…

Βυθισμένοι στην άβυσσο της απόλυτης  υποταγής, στο έρεβος της εξαθλίωσης, στην πλήρη απώλεια της Εθνικής μας κυριαρχίας και με μια ανθρωπιστική κρίση να καλπάζει αχαλίνωτη.

Σκεφτείτε ακόμα, ότι πέρα από την καθοδηγούμενη καθημερινότητα και τον
μικρόκοσμό μας, μαζί με μας, στενάζουν και τ’ αδέλφια μας που ΔΕΝ βλέπουμε και ΔΕΝ ακούμε. Μόνο όταν κάποιος «γραφικός» σκεφτεί να συντάξει δυο αράδες, μπαίνουν στην επετηρίδα της μνήμης…

Οι εγκλωβισμένοι Έλληνες στο Ριζοκάρπασο, που για κείνους, κανείς δε λέει κουβέντα, 
οι ΑΓΝΟΗΜΕΝΟΙ αγνοούμενοι κι οι πρόσφυγες του ’74 στην Κύπρο, κάθε μέρα ξεμακραίνουν απ’ τη σκέψη μας.

Κανένα Θαλάσσιο οικόπεδο και κανένα κοίτασμα «Λεβιάθαν» ΔΕΝ επουλώνει αυτές τις πληγές…

Για τ’  αδέλφια μας, τους Βορειοηπειρώτες, που ζουν με το σουγιά στο σβέρκο, καμιά ευχή από μόνη της  ΔΕΝ μπορεί  να αντικαταστήσει το καθήκον…!

Τα ξεχασμένα μας αδέρφια στην άγονη γραμμή, εκεί που οι προδότες εξακολουθούν να σβήνουν απ'  το χάρτη, καμιά καρτούλα ευχητήρια και καμιά δήλωση συμπόνιας ΔΕΝ αρκεί για να τα προστατεύσει…

Για τους πιλότους μας που πετούν με ασυντήρητα ιπτάμενα φέρετρα, δίνοντας την ψυχή τους κάθε ώρα και κάθε στιγμή, και για τους άλλους μας λεβέντες που υπηρετούν την Πατρίδα, , καμία συμπάθεια και κανένα like σε ιντερνετικές αναρτήσεις ΔΕΝ αρκεί…

Για τους Έλληνες, που χάνουν τα σπίτια τους από τους  φοροκλέφτες και τους νεοταξίτες τοκογλύφους, για κείνους που τρώνε απ' τα σκουπίδια ή στα διάφορα συσσίτια - αν προλάβουν απ τους λαθρομετανάστες - , για τις στρατιές των ανέργων,  για τους αρρώστους που δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους, για τους εγκαταλελειμμένους γέροντες συνταξιούχους που ψυχορραγούν πληρώνοντας τα οικονομίστικα αδιέξοδα της κλεπτοκρατίας, 

ΔΕΝ αρκούν ευχές και χαμόγελα από μακριά…

Πάψε να βλέπεις το πρόβλημα σαν να 'σαι μπροστά σε Κολωνακιώτικη βιτρίνα.

Πάψε να κάνεις like σε ιντερνετικές δημοσιεύσεις, νομίζοντας ότι κάνεις το χρέος σου.

Πάψε να το κουβεντιάζεις χαλαρά με κους κους και καφεδάκι στα ζεστά σου.

Φτάνει πια το merry Cristmas και το... πέρα βρέχει.

Σκύψε στο πρόβλημα! 

Γίνε ενεργός πολίτης!

Γιατί κάθε ώρα που περνάει, 

ένας ακόμα Έλληνας χάνεται!