ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

Του Χαράλαμπου Ζωγράφου

Πολλοί σήμερα εσκεμμένα ταυτίζουν τον Λαϊκό Εθνικισμό που εμείς εκφράζουμε με τα καθεστώτα του Μεσοπολέμου που αιματοκύλισαν την ανθρωπότητα σε ένα δεύτερο μέρος μιας συνολικής βαρβαρότητας (Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ) με σκοπό να γίνει αποδεκτό το μοντέλο της παγκοσμιοποίησης ένεκα της φρίκης και του τρόμου που θα προκαλούσε η «ελευθέρια της δυνάμεως».

Έκτος των άλλων στο ιδεολογικό πυρήνα του Ελληνικού Λαϊκού Εθνικισμού δεν είναι το κράτος άλλα η φυλή και το Έθνος, τα καθεστώτα εκείνα ήταν αμιγώς καπιταλιστικά και κρατικά καθώς αμφότερα βάσιζαν την Ιδεολογία τους στο κράτος και την οικονομική διαχείριση.

Ας μιλήσουμε όμως τώρα για την πραγματική φύση του Εθνικισμού που εμείς εκπροσωπούμε και πιστεύουμε πέρα από τα παραμύθια του Συστήματος που παίζει παιχνίδια στις πλάτες μας.

Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο: εξ αρχής να πούμε ότι ο δικός μας Εθνικισμός είναι πολύ αρχαιότερος των καθεστώτων που το Σύστημα μας παρουσιάζει ως «Εθνικιστικά». Ο Γερμανικός Εθνικισμός (και αναφέρομαι σε αυτόν διότι με αυτόν παίζει κυρίως το σύστημα λόγο τις δυνάμεως που είχε) είχε μια ιστορία (μέχρι την περίοδο της κυβέρνησης του Χίτλερ) μόλις 60 ετών (!) ενώ η Ελληνική προϊστορία έχει βάθος 1.000.000 ετών (!!).

Άλλα ας μην πάμε μακριά, τα πολιτισμένα χρονιά της Ελλάδος (εννοώντας την ανάπτυξη φιλοσοφίας και πολιτισμού) είναι περισσότερα από 4000 με την ανάλογη ιστορική ανάπτυξη, ας μας δείξουν οι υπερασπιστές των γερμανικών συμφερόντων εν Ελλάδι κάτι ανάλογο.

Η ιστορία μας έχει μεγαλύτερο βάθος από τα σύγχρονα συστήματα αμαύρωσης, και ο δικός μας Εθνικισμός έχει βάση σε έναν αρχαίο μέγιστο πολιτισμό και όχι σε ένα σύγχρονο πολιτικό σύστημα με σκοπό την ανάπτυξη του κράτους.

Ο Ελληνικός Φυλετισμός: βάση της φιλοσοφίας μας είναι η φυλή η όποια καθ' εμάς πρέπει να αναπτυχθεί και να αφεθεί να δημιουργήσει, ο Ευρωπαϊκός Φυλετισμός δεν υφίσταται στην πραγματικότητα πάρα μονό τα τελευταία 100 χρονιά καθώς σε όλη της την ιστορία η Ευρώπη ανακατεύτηκε πολλές φορές και με βάρβαρους άλλα και μεταξύ των ίδιων της των εθνών και ο φυλετισμός της είναι απορροή κυρίως μιας κοινής συνειδήσεως πάρα ενός κοινού αίματος.

Αντίθετα, στον Ελληνικό χώρο υφίσταται από αρχαιότατων χρονών η κοινή συνείδηση και η καθαρογονία (λόγο τις ιδιαιτερότητας που κοινοτικού συστήματος που εφάρμοζαν οι αρχαίοι Έλληνες) και αυτό αποδεικνύεται και από τις έρευνες των γενετιστών επιστημόνων που έγινε στην προσπάθεια τους να αποδείξουν το κατά πόσο είναι πραγματικές οι θεωρίες του Φαλμεράγιερ όπου τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά ( 99,8% καθαρότητα και απευθείας συνέχεια του Ελληνικού Αίματος) κάτι που πιστοποιεί επί της αρχής την ανωτερότητα του Ελληνικού Αίματος (αυτό βεβαία δεν σημαίνει κάτι από μονό του, διότι αν δεν υπάρχει συνείδηση του ιστορικού αυτού χρέους τότε το πράγμα είναι κάτι κενό).

Αυτό κυρίως συνέβη διότι πάρα τις αλλεπάλληλες κατοχές οι Ελληνικές κοινότητες φρόντιζαν με τον ένα η τον άλλο τρόπο πάρα τα συστήματα κατοχής να παραμένουν ατόφιες μέσω της παιδείας και του συναισθήματος της ενότητας (που τότε σε αντίθεση με σήμερα ήταν πανίσχυρο), με αυτό ακριβώς όμως το όπλο (την παιδεία) προσπαθεί σήμερα το σύστημα να σβήσει την Εθνική συνείδηση και δυστυχώς το έχει καταφέρει ένεκα τις ανοχής και του παρασιτισμού που υπάρχει.

Ο Πολιτικός μας Σχεδιασμός: εν κατακλείδι όμως για να ξεκαθαρίσουμε την ουσία του θέματος για εμάς τους Εθνικιστές οι πολιτικοί φορείς (τα κόμματα) δεν είναι η αρχή της ιδέας άλλα ένα «μακρύ χέρι» ώστε η ιδεολογία μας να γίνει συνολική (όχι μαζική, ο ορός μαζικός απευθύνεται σε μάζες και όχι σε ανθρώπους) και η πολιτική μας στόχευση αφορά ανθρώπους και όχι οικονομίες.

Αρχικός ζωτικός χώρος για την ανάπτυξη ενός πολιτισμού είναι ο άνθρωπος και το πνεύμα του, το οικονομικό σύστημα για μας είναι μια επί μέρους λειτουργία που σκοπό έχει την ευημερία και την αξιοπρεπή διαβίωση των ανθρώπων (όχι όμως τον πολιτισμό, διότι το οικονομικό μοντέλο είναι μηχανική και όχι πολιτιστική αρχή).

Ως εκ τούτου ο Εθνικισμός αποτελεί το μέσο της επίτευξης της πνευματικής αναπτύξεως και της ανάτασης της κοινωνίας διότι λύση στην κρίση δεν είναι «το νόμιμο χασίσι» όπως γράφαμε κάποιοι αναρχοαριστεροι με την κάλυψη του Σύριζα και της Δημαρ στο «Φεστιβάλ Χασίς» που είχε οργανώσει ο δήμος Αθηναίων με λεφτά του Ελληνικού Λαού!! (να τα λεμέ και αυτά), άλλα η πνευματική μας αναγέννηση, όμως για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται ο Ένας Σκοπός που θα μας οδηγήσει προς τη Νίκη και ως προς αυτό προσφέρεται για εξερεύνηση και κατανόηση η Εθνικιστική Βιοθεωρία, άλλα για να μην κουράζω με μεγάλες αναλύσεις που μπορεί να είναι και ακατανόητες θα καταθέσω τα λογία 2 μεγάλων φιλόσοφων εντελώς διαφορετικών για το συγκεκριμένο ζήτημα

Φρειδερίκος Νίτσε: «Ο ένας σκοπός είναι πάντα καλύτερος από τους 100 ή τους 1000»

Περικλής Γιαννόπουλος: «Στόχος του Έλληνα θα είναι πάντα ο εξανθρωπισμός της οικουμένης»

Η αρχή όμως πρέπει να γίνει μέσω μιας ενότητας, χρειαζόμαστε ένα Ενιαίο ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ που με τη δύναμη του πολιτισμού θα μπορέσει να αναδείξει την πραγματική φύση του Εθνικισμού ως εργαλείο πολιτισμού.