Ιων. Δραγούμης: Ο θάνατος του μήνυμα όχι διχασμού αλλά ενότητος

Γράφει ο Κώστας Καρδαράς*

Λοιπόν οι ενεργητικοί άνθρωποι δεν μπορεί παρά να είναι εθνικισταί, είτε το ξέρουν είτε μη, δεν μπορεί παρά να ζουν ανάμεσα στο έθνος τους και εκεί να ξοδεύουν την δύναμή τους και εκεί να παίρνουν δύναμη.

                                                     Ίων Δραγούμης

Σχεδόν ένα αιώνα πριν, στις 31 Ιουλίου 1920, ένα άγριο πολιτικό έγκλημα, έγραψε μια μαύρη σελίδα στην ελληνική ιστορία, οριοθετώντας συγχρόνως μία μεγάλη καμπή με καταστροφικές επιπτώσεις στην άμεση και απώτερη εξέλιξή της.  Ήταν η δολοφονία του κορυφαίου πολιτικού και διανοούμενου, ανυποχώρητου και ασυμβίβαστου πατριώτη, πατέρα, θεμελιωτή και προφήτη του Ελληνικού Εθνικισμού, του Ίωνα Δραγούμη.

Υπήρξε εξαιρετική προσωπικότητα, κορυφαίος διπλωμάτης με σπουδαία εθνική δράση, με αποκορύφωμα την συμμετοχή του στην οργάνωση, συντονισμό και εξέλιξη του Μακεδονικού αγώνα. Παράλληλα, με το συγγραφικό του έργο, στα βιβλία και πλήθος άρθρων του σε εφημερίδες και

περιοδικά, σάλπισε την αφύπνιση του ελληνικού έθνους και τον αγώνα για την πολιτική του ολοκλήρωση, με την απελευθέρωση των ακόμα σκλαβωμένων Ελλήνων. Ταγμένος πολιτικά στην βασιλική (αντιβενιζελική) παράταξη δεν δίστασε να πάρει αντίθετες θέσεις και να στραφεί εναντίον όσων ενεργειών της θεωρούσε εθνικά επιζήμιες.

Οραματίστηκε και ευαγγελίστηκε, την αναγέννηση του έθνους μέσω της ολοκληρώσεώς του και της δημιουργίας πολιτισμού, σύνθεση και εξέλιξη όλων των προηγούμενων πολιτισμών μας αλλά και συνέχεια της λαϊκής μας παραδόσεως, στηριγμένο στο ολοκληρωμένο, ελεύθερο και με κρατική υπόσταση έθνος, τις κοινότητες και την ορθοδοξία. Δημοτικιστής όχι για λόγους εθνομηδενισμού και αποδομήσεως των πολιτιστικών στοιχείων του έθνους αλλά γιατί έτσι σφυρηλατούσε τον συνδετικό κρίκο της ζωντανής παράδοσης με την δημιουργία πολιτισμού. Διανοούμενος και πολιτικός με τεράστιο ανάστημα, απετέλεσε ορόσημο για την εποχή του και κορυφαίες της προσωπικότητες (Παλαμάς, Καζαντζάκης, Γιαννόπουλος κ.α.).

Είναι ο θεμελιωτής και προφήτης του Ελληνικού Εθνικισμού, αποδίδοντάς του την μοναδική του ιδιαιτερότητα έναντι των λοιπών ευρωπαϊκών εθνικισμών. Ακόμη και σήμερα αλλά και στο μέλλον η σκέψη και το έργο του αποτελούν το «Ευαγγέλιο» των εθνικιστών.

Η δολοφονία του τις ταραγμένες ώρες που ακολούθησαν την απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου στην Λυών, όταν η Αθήνα βρέθηκε στο έλεος εξαγριωμένων βενιζελικών παρακρατικών, δεν υπήρξε όπως επιχειρείται να θεωρηθεί αποτέλεσμα τυφλής βίας εναντίον ενός διακεκριμένου και πασίγνωστου «αντιβενιζελικού» παράγοντα.

Αντίθετα ήταν μία προσχεδιασμένη και κατόπιν εντολής (και μάλιστα «υψηλής») εν ψυχρώ εκτέλεση που επιχειρήθηκε να συγκαλυφθεί μέσα στην υποκινούμενη παρακρατική βία των ημερών, από άνδρες των ταγμάτων της βενιζελικής πολιτοφυλακής με διοικητή της τον Παύλο Γύπαρη,.

Δεν υπάρχει πια αμφιβολία ότι η εκτέλεσή του από απόσπασμα των «Γυπαραίων» έγινε κατόπιν εντολής του διοικητού τους με προφανή συναίνεση του Εμμανουήλ Μπενάκη (κορυφαίου βενιζελικού και εκπροσώπου του μεγαλοαστικού κατεστημένου της εποχής) και κατόπιν τηλεφωνικής τους συνεννοήσεως με κάποια πιθανώς ανωτέρα αρχή. 

Με την δολοφονία του Δραγούμη, η «αντιβενιζελική» παράταξη έχασε ένα κορυφαίο στέλεχός της κατά γενική παραδοχή υποψήφιο μελλοντικά για το πρωθυπουργικό αξίωμα, και συγχρόνως, το μεγαλοαστικό κατεστημένο «ξεφορτώθηκε» τον μόνο αντάξιο του Βενιζέλου πολιτικό αντίπαλο και βασικό και τεκμηριωμένο πολέμιο της Μικρασιατικής εκστρατείας, η οποία έμελλε πλέον απρόσκοπτα να υλοποιηθεί και να αποτελέσει την απαρχή της μεγαλύτερης καταστροφής του Ελληνισμού μετά την Άλωση.

Ο Ίων Δραγούμης λοιπόν, δεν υπήρξε θύμα της τυφλής βίας του «Διχασμού» αλλά προμελετημένης δολοφονίας κατ’ εντολήν του μεγαλοαστικού κατεστημένου της εποχής.

Ο θάνατός του δεν μπορεί να είναι αφορμή άτοπων και άκαιρων διχαστικών εκδηλώσεων αλλά σάλπισμα ενότητος και αγώνα των Ελλήνων πατριωτών και εθνικιστών για την συντριβή του σύγχρονου κατεστημένου, πολιτικού και ενίοτε φυσικού απογόνου του τότε, υποχείριου των ξένων τοκογλύφων που απεργάζεται και υλοποιεί την πολιτική και οικονομική υποδούλωση της χώρας και την κοινωνική εξαθλίωση και έμμεση φυσική εξόντωση των πολιτών της.

Τότε θα βρουν τη δικαίωσή τους η ζωή και ο θάνατος, οι διδαχές και το παράδειγμα, του πατέρα του Ελληνικού Εθνικισμού και προφήτη της αναγεννήσεως του Ελληνικού έθνους.

Κώστας Καρδαράς

Ιατρός

Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου

Του Εθνικού Μετώπου