Έλληνας Vs Νεοέλληνα

Από την Μαρία Ριφουνά

Για σκέψου να κατάφερνα να πάω αιώνες πίσω και έναν αρχαίο Έλληνα να μπόραγα να πείσω.

Να ‘ρθει να δει το έθνος μας πως έχει καταντήσει, και ύστερα να τον πήγαινα στην Πνύκα να μιλήσει;

Τι μέγα σοκ θα πάθαινε σαν επικοινωνούμε,

που δεν θα καταλάβαινε την γλώσσα που μιλούμε

σαν έβλεπε τα ιερά στην γη να ναι ριγμένα,

και με τις πέτρες τους μικρά εκκλησάκια σκορπισμένα

τον βλέπω , τον φαντάζομαι, στα γόνατα να πέφτει, και δάκρυ από τα μάτια του καυτό στην γη να τρέχει.

Σαν βλέπει την ακρόπολη, να ουρλιάζει με μανία,

Θεοί, θεοί πως έκαναν τέτοια ιεροσυλία

θα θελε κάπου να σταθεί γιατί παραπατάει ,

και σίγουρα θα ζήταγε στην αγορά να πάει

εκεί όπου μαζεύεται το πλήθος να μιλήσει,

του κόσμου τα ανεξήγητα επιτέλους να εξηγήσει

εκεί που το πνεύμα του ελεύθερο γυρνούσε

και με τους συμπολίτες του τα πάντα συζητούσε

μα θα ‘βλεπε την αγορά και αυτήν κατεστραμμένη

γεμάτη μπάζα και παντού, σκουπίδια γεμισμένη

τότε θα καταλάβαινε πως δεν είμαι παιδί του

ότι δεν έχω τίποτα κοινό με την φυλή του

πως κάτι μεσολάβησε στου χρόνου την πορεία

και τα παιδιά του έχασαν κάθε μορφής παιδεία

πως δεν γεννιούνται σήμερα, πολιτικοί, πατριώτες,

ξέχασαν τα συμπόσια και γίναμε όλοι πότες...........

αν ήτανε πραγματικό εδώ θα σταματούσα, θα έκαιγα το σενάριο και δεν θα προχωρούσα.