Ύπαρξη με… Λόγο Ύπαρξης.

Ζούμε σε μια πολυτάραχη εποχή, που καθημερινά καλούμαστε να δίνουμε έμπρακτες απαντήσεις στις χιλιάδες των προκλήσεων που συγκροτούν το δημόσιο παζλ. Εκείνη την εικόνα, δηλαδή, που κομμάτι-κομμάτι συντίθεται ανεξαρτήτως αν συμφωνούμε ή όχι.

Τα γεγονότα συμβαίνουν χωρίς να ζητούν την άδειά μας για το εάν και πότε θα συμβούν. Ή αν θέλετε, κι αν ακόμα την ζητούσαν, πολύ αμφιβάλλω αν θα μπορούσαμε να την δώσουμε. Κι αυτό διότι η απόφασή μας θα έπρεπε να ήταν προϊόν επεξεργασίας… Μιας επεξεργασίας που δυστυχώς δεν έχει προκύψει ή όποτε προέκυψε είχε ευκαιριακά εφαλτήρια.

Αν τελικά συζητάμε για συγκροτημένη Εθνική σκέψη, η οποία θα έπρεπε να κυριαρχεί στον Πατριωτικό χώρο, εν τέλει αυτή αποτελεί και το ζητούμενο.

Επικαλούμαι τον όρο «Πατριωτικό» κι όχι «Εθνικιστικό», διότι αν επικαλεστώ το δεύτερο, οι διατυπώσεις μου θα πρέπει να είναι οξύτερες… Το αποφεύγω για λόγους σεβασμού, ευθύνης και αγάπης απέναντι στο ιδιώνυμο της λέξεως και στους συναγωνιστές μου.

Εκείνο που προανέφερα ως προϊόν επεξεργασίας δεν είναι άλλο από τη σαφή, καθαρή και με όραμα πολιτική σκέψη. Το Πατριωτικό πνεύμα, δηλαδή, συγκροτημένο με σαφήνεια και όραμα, διατυπωμένο με πολιτική ευθύνη. Μια ξεκάθαρη Εθνική πολιτική σκέψη, που θα μιλήσει στην ψυχή των Ελλήνων, απαγκιστρωμένη από ευκαιριακές λογικές, που μέχρι σήμερα ικανοποιεί μόνον ευκαιριακούς άφρονες, οι οποίοι στερούνται ορίζοντος και οράματος…

Αν υποτεθεί ότι ποτέ πάλι δεν θα υπάρξει Άγιος Παντελεήμονας, πλ. Βικτωρίας, Πάτρα, Ηγουμενίτσα ή οποιοσδήποτε τόπος που συγκέντρωσε πάνω του τα βλέμματα λόγω των λαθρεπιβατών, θα έχει πάψει να υπάρχει και το πρόβλημα; Ο λόγος ύπαρξής μας είναι για να σκοράρουμε στη φάση που δημιουργήθηκε κι ήμασταν κοντά;

Εγκλήματα a la carte για την ανάγκη ύπαρξης ευκαιριών εκτόνωσης και αυτάρεσκων μετεπεισοδιακών δηλώσεων;

Αν είναι δυνατόν…

Πρέπει να υπάρχουμε με λόγο και άποψη σοβαρά διατυπωμένα για τα καίρια ζητήματα της χώρας, που καθημερινά διαλύουν τον κοινωνικό ιστό, τραυματίζουν ανεπανόρθωτα τις ψυχές των Ελλήνων, υποθηκεύουν το μέλλον των ερχόμενων γενεών και διασύρουν το Έθνος και την Πατρίδα.

Η Θεά Ανάγκη είναι παρούσα!

Επιτάσσει δε την άμεση συγκρότηση φορέα με όραμα και βάθος πεδίου, που θα εκφράσει τις ανησυχίες όλων των πατριωτών και θα αναδείξει – επιτέλους – το Πατριωτικό κίνημα!

Γιώργος Βεργιάννης