Θέλετε να πεινάσουμε και να κρυώσουμε για χάρη του Ισραήλ;

γράφει ο Δ. Ζαφειρόπουλος 

Τα τύμπανα του πολέμου έχουν αρχίσει να χτυπούν ξανά στην Μ. Ανατολή και μονότονα στην θέση του ντράμερ βρίσκεται το κράτος του Ισραήλ. Και με τον ίδιο ατζέντη, τις ΗΠΑ, που παρόλη την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά και τα εσωτερικά προβλήματα που έχουν, δείχνουν να μην μπορούν να απαλλαγούν από τον εναγκαλισμό του σιωνιστικού λόμπυ. Όμως και η Ευρώπη αυτή την φορά αφήνει την θέση του θεατή και ανεβαίνει στο stage, καθώς όπως μας λέει ο Σαρκοζί και ο συμβουλός του επί θεμάτων Μέσης Ανατολής κύριος Λεβί, πρέπει να δοθεί ένα τέλος στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Σε αυτό το σημείο μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος τι μας ενδιαφέρουν όλα αυτά, εδώ στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου, της ανεργίας, της μείωσης των μισθών και των συντάξεων, της διάλυσης του κράτους και της κοινωνίας. Και όμως μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ, ακριβώς γιατί η όλη αυτή κατάσταση επηρεάζει άμεσα τόσο την ελληνική όσο και την παγκόσμια οικονομία. Οφείλουμε να θυμίσουμε ότι η Ελλάδα προμηθεύεται σχεδόν το μισό της πετρέλαιο από το Ιράν και μάλιστα η χώρα αυτή είναι η μοναδική που μας το δίνει με πίστωση.

Στο καλό σενάριο λοιπόν που θα επιβληθεί πετρελαϊκό εμπάργκο, απλά το σχεδόν χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος θα πρέπει να βάλει ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσει τα σπασμένα άλλων. Στο χειρότερο σενάριο όπου το Ιράν πραγματοποιήσει την απειλή του και κλείσει τα στενά του Ορμούζ, τότε σε παγκόσμιο επίπεδο θα παρουσιαστεί έλλειψη πετρελαϊκών προϊόντων, καθώς από εκεί περνά το 40% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου. Τέλος, το σενάριο ενός παγκοσμίου πολέμου σε περίπτωση στρατιωτικής επέμβασης, όπου Ρωσία και Κίνα δεν θέλουν να την ακούσουν, προτιμούμε να μην το φανταζόμαστε καν.

Να σημειωθεί εδώ, ότι με βάση κοινοτικές οδηγίες, οι χώρες της ΕΕ οφείλουν να έχουν αποθέματα καυσίμων για 90 ημέρες με λελογισμένη χρήση. Λελογισμένο στην Ελλάδα σημαίνει τεράστιες ουρές στα πρατήρια και στα σουπερμάρκετ. Όμως γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Η απάντηση βρίσκεται στο Ισραήλ, αλλά και στην ίδια την εβραϊκή ψυχοσύνθεση και ιστορία. Μία ιστορία που θέλει πάντα του Εβραίους να κινδυνεύουν από έναν απόλυτο εχθρό. Κάποτε αυτός ήταν ο Φαραώ, μετά οι Βαβυλώνιοι, ύστερα οι Σελευκίδες, αργότερα ο Τσάρος και πιο πρόσφατα ο Χίτλερ, οι Παλαιστίνιοι, ο Σαντάμ και τώρα οι μουλάδες του Ιράν. Το κράτος του Ισραήλ μοιάζει με ένα βαμπίρ, το οποίο δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το κίνδυνο ενός εχθρού και τον πόλεμο εναντίον του.

Δυστυχώς και οι ΗΠΑ παραμένουν στέρεες, έρμαιο των διάφορων εβραϊκών λόμπυ και των πολυεθνικών εις βάρος των εθνικών της συμφερόντων. Βρίσκουν όμως και πρόθυμους στην Ευρώπη που, παρόλη την κρίση, την οποία επιρρίπτουν στις πολυεθνικές και στα διάφορα εβραϊκά funds, είναι έτοιμοι να μπουν σε μία περιπέτεια για χάριν των συμφερόντων, τα οποία οδήγησαν στην σημερινή κρίση. Πρόθυμοι ηλίθιοι υπάρχουν και στην Ελλάδα, όπως όλοι αυτοί που έχουν ονειρώξεις με την ελληνο-ισραηλινή φιλία και φαντασιώνονται το εβραϊκό λόμπυ να υποστηρίζει τα συμφέροντα της χώρας μας. 

Γιατί άραγε αυτό το λόμπυ δεν μας έχει βρει μέχρι τώρα φτηνό πετρέλαιο και μόνο οι "κακοί" μουλάδες στο Ιράν μας το δίνουν με πίστωση;

Απέναντι σε όλους αυτούς βρίσκονται οι λαοί της Ευρώπης και φυσικά ο ελληνικός, ο οποίος παρόλα τα προβλήματα, τα οποία του έχουν δημιουργήσει διάφορες Goldman Sachs, τώρα καλείται να πληρώσει τα σπασμένα της ασφάλειας του Ισραήλ και των ντόπιων και διεθνών κολαούζων του.

Πηγή: http://www.elkosmos.gr