Η αμφίβολη νομιμότητα της Μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας

Του Εμμανουήλ Κώνστα

Γ. Γραμματέα του Εθνικού Μετώπου

Η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς επιτήρησης. Η πιο σωστή τοποθέτηση είναι ότι δεν διαθέτει πλέον ούτε στοιχειώδη κυριαρχία. Σε αυτή την οδυνηρή θέση της πλήρους υπαγωγής στα ξένα διευθυντήρια, στην εθνική ανυποληψία και την κοινωνική αποσύνθεση περιήλθε, μετά από συνειδητή επιλογή των πολιτικών παραγόντων που διαμόρφωσαν το μεταπολιτευτικό καθεστώς.

Αυτοί οι παράγοντες- Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Αριστερά- και οι παραγόμενες αλλά και αυτόνομες ομάδες συμφερόντων των τεχνοκρατών, των συνδικαλιστών και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, παραμένουν συνεπείς στις αντιλήψεις τους και θεωρούν την Ελλάδα του 2012, την χρεοκοπημένη και εξαρτημένη πατρίδα, ως μόνη επιλογή επιβίωσης στο διεθνές περιβάλλον. Ευρισκόμενοι σε δυσαρμονία με την εθνική βούληση «ψήφισαν» και θεωρούν ότι νομιμοποίησαν την εκχώρηση της ανεξαρτησίας, την αποποίηση των αποφάσεων από το Ελληνικό έθνος σε υπερεθνικά κέντρα, υποθήκευσαν τον εθνικό πλούτο και την τύχη της νεολαίας.

Ποιος Έλληνας πολίτης, ακόμα και ο πιο ανυποψίαστος, έχει πεισθεί για την διαφανή λειτουργία του αντιπροσωπευτικού συστήματος. Η γενικευμένη διαφθορά, οι πελατειακές σχέσεις, η αμαρτωλή διασύνδεση παραγόντων του χρήματος με την πολιτική τάξη, είναι τα κύρια στοιχεία του συστήματος.

Τα κόμματα που συναποφασίζουν και εξακολουθούν να πρωταγωνιστούν στην πολιτική ζωή του τόπου είναι αποδεδειγμένα οι χώροι όπου στεγάστηκαν και συνεχίζουν συμμορίες κλεφτών και φαύλων. Κανείς δεν έχει τιμωρηθεί και οι περισσότεροι έχουν συμμετάσχει σε πράξεις που έμμεσα ή άμεσα στρέφονται κατά του δημοσίου συμφέροντος. Διατηρώντας την εξουσία, κατορθώνουν να διατηρούν και το σύνολο των κρατικών δομών καθώς και τη δικαιοσύνη ενώ με διάφορους τρόπους όπως οι παραγραφές παραμένουν διαρκώς στο απυρόβλητο. Δημιούργησαν με την χρόνια άσκηση εξουσίας ένα τύπο πολίτη που «δανεισμένος», ένοχος, ενίοτε συνεργός και πάντως ελεγχόμενος ελάχιστα μπορεί να αντιδράσει στον απίστευτο παραλογισμό παρακμής και διάλυσης.

Ο χρηματισμός που προέκυψε από τα δανεικά μετέβαλε σε σημαντικό βαθμό την αξιακή βάση της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτή η περιγραφή που δύσκολα μπορεί να αποδώσει ο γραπτός λόγος, ενός σκηνικού φαυλότητας, προδοσίας και γελοιότητας, είναι στην πραγματικότητα το πεδίο από το οποίο καλείται ο πολίτης να επιλέξει λύση στις επικείμενες εκλογές προκειμένου να σωθεί η πατρίδα!

Από πού επιτέλους αντλεί νομιμότητα αυτό το θλιβερό καθεστώς  των τοποτηρητών της τοκογλυφίας. Πως τολμούν να παραδίδουν την πατρίδα μέσα από διαδικασίες νομιμοφανείς. 

Είναι η ανεξαρτησία και η κυριαρχία της χώρας αντικείμενο διαπραγμάτευσης; Ακόμα και αν η πλειοψηφία αποφασίζει κάτι τέτοιο οφείλουμε να το αποδεχτούμε;

Καμία τεχνητή πλειοψηφία των κομματαρχών του ξεπουλήματος δεν αποτελεί παράγοντας νομιμότητας.

Το καθεστώς έχει αποκαθηλωθεί στη συνείδηση όσων πολιτών παραμένουν άφθαρτοι. Είναι παράνομο και εγκληματικό για την Ελλάδα και οι θεσμοί του δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες του έθνους και της κοινωνίας. Η κατάργηση του πολιτικού κατεστημένου, δεν είναι παρά τις συντριπτικές εξελίξεις μια εύκολη υπόθεση. 

Η απομόνωση των θεσμών και του ελεγχόμενου ελληνικού κράτους και η πεποίθηση ότι επιβάλλονται νέοι θεσμοί, νέα αντιπροσώπευση και η λογοδοσία των προδοτών, αποτελούν προϋποθέσεις για την εθνική αναγέννηση. 

Είναι χρέος των εθνικιστών να αναδείξουν την διαφορετική τους θέση χωρίς εμπλοκές με το συρφετό των πολιτικάντηδων.