Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΩΣ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

Του Εμμανουήλ Κώνστα

Γενικού Γραμματέα του Εθνικού Μετώπου

Η στάση της Ελλάδας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει εξεταστεί και αναλυθεί σε βάθος. Υπήρξε παγκόσμιο παράδειγμα εξαιρετικής γενναιότητας λαού και στρατού, σε σημείο τέτοιο, ώστε να αποσπάσει σχόλια μοναδικά από τον Τσώρτσιλ, τον Χίτλερ και κάθε άλλο πρωταγωνιστή της εποχής ή ιστορικό. Ο υπέροχος αγώνας των Ελλήνων απέδειξε για μια ακόμα φορά την πολεμική αρετή που τους διακρίνει. Απέδειξε την ανυποχώρητη στάση τους απέναντι στον εχθρό και την πίστη τους στη νίκη και την ελευθερία.

Σήμερα, η Ελλάδα αντιδρά στην κατάλυση της εθνικής της κυριαρχίας αλλά η αντίδραση δεν έχει τα πάνδημα χαρακτηριστικά της 28ης Οκτωβρίου, ίσως γιατί ο εχθρός εμφανίζεται ως φίλος, ίσως γιατί η ηγεσία της δεν έχει τις αρχές και τις αξίες του Ιωάννη Μεταξά.

Η σχέση της ηγεσίας με την εξέλιξη της ιστορίας, ένα θέμα μείζονος σημασίας βρίσκει πεδίο έρευνας σε αυτόν ακριβώς τον συσχετισμό. Η Ελλάδα των μνημονίων είναι αλήθεια στο έλεος των δανειστών γιατί δεν έχει τη δύναμη για άλλο δρόμο; Ήταν η Ελλάδα του 1940 ή η Ελλάδα του 1936 πιο πλούσια, είχε περισσότερες αντικειμενικές δυνατότητες;

Ο Ιωάννης Μεταξάς που κατά την ειρηνική περίοδο επέβαλε στους βιομηχάνους την πρέπουσα στάση με την δήλωση ότι θα κρατικοποιήσει τα εργοστάσια αν δεν ακολουθήσουν την εργατική νομοθεσία.

Ο Ιωάννης Μεταξάς που η στάση του απέναντι στη διεθνή τοκογλυφία και η κατάργηση του ελληνικού χρέους αποτελεί μέχρι σήμερα διεθνή νομολογία για τα κράτη. Ο Ιωάννης Μεταξάς που εξόπλισε την Ελλάδα και ανασυγκρότησε το στρατό της χωρίς τυμπανοκρουσίες, κατορθώνοντας να επιτύχει το θαύμα στα βουνά της Βορείου Ηπείρου.

Ο Ιωάννης Μεταξάς που αντιλήφθηκε και πραγμάτωσε την σχέση κοινωνικής συνοχής – εθνικής δύναμης, με σειρά μέτρων και έργων (ΙΚΑ, οκτάωρο, άδεια εργασίας, παραγωγική ανασυγκρότηση, μάχη αυτάρκειας, αποξηράνσεις και άλλα πολλά που δεν επιτρέπει ο χώρος ενός άρθρου να εκτεθούν).

Ο Ιωάννης Μεταξάς που διαμόρφωσε τους όρους για την λειτουργία μιας εθνικής διανόησης χωρίς προκαταλήψεις και πάντα κινούμενος από την παράδοση και την πολιτιστική αποστολή του Έλληνα.

Αυτός ο ηγέτης και η ηγετική ομάδα που τον ακολουθούσε, υψώθηκε απέναντι στη φτώχια, στην εξάρτηση, στην διείσδυση του ξένου παράγοντα, στην ταραγμένη διεθνή συγκυρία, στον διχασμό που βασάνιζε τον τόπο, στην μικροελλαδική αντίληψη και τη μιζέρια, και έτσι έχουμε σήμερα ένα έπος και μια παρακαταθήκη.

Αυτό το έπος, είναι οδηγός για την αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης. 

Βέβαια, σήμερα δυστυχώς έχει προκύψει και το ζήτημα της βαθύτατης παρακμής των αξιών ω αποτέλεσμα του μεταπολιτευτικού συστήματος. Είναι όμως εξίσου βέβαιο ότι ο ελληνικός λαός διαθέτει τα ψυχικά χαρακτηριστικά της φυλής, τα ίδια που έδωσαν θριάμβους και δημιουργούς, ικανά να αναγεννηθούν υπό την προϋπόθεση μιας εθνικής ηγεσίας.

Εκεί συνίσταται το θεμελιώδες πολιτικό και ιστορικό ζήτημα. 

Εθνική ηγεσία σημαίνει πρώτα απ’ όλα προτεραιότητα στο εθνικό συμφέρον. 

Για τους χρεοκοπημένους πολιτικούς των διευθυντηρίων, των λεσχών, των Ευρωπαϊκών παρατάξεων, των χρηματοδοτημένων από τα ταμεία των πολυεθνικών, τέτοια πιθανότητα δεν υπάρχει. Είναι φυσική η ροπή τους στην εξάρτηση.

Όσο περισσότερο κινούμαστε στο λαό τόσο περισσότερο ανακαλύπτουμε τα γνήσια στοιχεία της φυλής. Είναι σήμερα, δύσκολο είδος ο πολιτικός του καθήκοντος, καθώς έχει μεταβληθεί το πλαίσιο αξιών.

Ο Μεταξάς έδρασε στην εποχή όπου οι έννοιες δόξα, καθήκον, τιμή, φυλή ήταν καθοδηγητικές στην κοινωνία.

Το 2012 μόνον οι εθνικιστές διατηρούν ζωντανές τις παραδόσεις, τις αξίες άρα και τις αντιστάσεις. Όσοι γνωρίζουν ότι είναι εθνικιστές και όσοι δεν το έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει.

Από τις τάξεις μας, λοιπόν θα προκύψει ηγεσία που η πατρίδα χρειάζεται.

Η ιστορική συνθήκη δείχνει την αποστολή.

Ας είναι η 28η Οκτωβρίου πολύτιμη πηγή δύναμης, ας είναι η μεγάλη παρόρμηση για την τελική επικράτηση των ιδεών μας.