Ο βαθύτερος ρατσισμός του αντιρατσισμού

του Πάνου Χατζηγεωργιάδη,

Υπεύθυνου Γραφείου Τύπου του Εθνικού Μετώπου

Ως εχέφρων πολίτης αυτής της χώρας, ένα από τα σημεία όπου οφείλω να σταθώ όσον αφορά τον δημόσιο λόγο αλλά και πράξη, είναι αυτή η κατά το δοκούν χρησιμοποίηση όρων...

σημαντικών για μια κοινωνία όπως η ίδια η δημοκρατία και τα όρια της, ο φασισμός που μπήκε και αυτός στην πολιτική διαβούλευση και συναντίληψη των πραγμάτων (αν και θεωρώ πως πάντα ήταν στο πίσω μέρος του μυαλού μιας ολάκερης κοινωνίας υπό διαφορετικές μορφές και εκφάνσεις),τα περίφημα "ανθρώπινα δικαιώματα" καθώς και άλλες έννοιες που ως συνισταμένες καθορίζουν την γενικότερη κατεύθυνση μιας κοινωνίας.

Στην σημερινή παράθεση σκέψεων και εποικοδομητικού πάντοτε προβληματισμού χωρίς κορώνες, θα ήθελα να σταθώ στο ζήτημα αυτού που ονομάζουμε ανθρώπινα δικαιώματα, διότι καθώς παρατηρεί ο πάσα ένας αντικειμενικός παρατηρητής της κατάστασης, ο όρος αυτός χρησιμοποιείται ευρύτατα κατά το δοκούν και ως μοχλός πίεσης από καιρού εις καιρόν, ενάντια στην συνείδηση μιάς ολόκληρης κοινωνίας με σκοπό να διαστρεβλώσει, αμβλύνει και τελικά αλλάξει πεποιθήσεις, κοινωνικές αντιλήψεις και τρόπους ζωής δεκαετιών κατ ελάχιστον.

Σήμερα θα δεις και επί του πρακτέου συγκεκριμένο κομμάτι της πολιτικής σκηνής, να μαίνεται ενάντια στον "ρατσισμό" που τρέφουν οι Έλληνες για τους ξένους, ξεχνώντας πως αυτοί οι ξένοι σήκωσαν ένα συρματόπλεγμα και μπήκαν σε μια χώρα που κανείς δεν τους δίνει το δικαίωμα να παρανομούν για όσο θα βρίσκονται εδώ και πολλοί εξ αυτών το μόνο που κάνουν είναι να ανεβάζουν κατακόρυφα τον δείκτη της εγκληματικότητας μιάς κοινωνίας που δεν φαίνεται να γνωρίζει το που θέλει να πάει και που περνά ένα μεταβατικό στάδιο όσον αφορά τον επανακαθορισμό κεντρικών πολιτικών και αξόνων, θα δεις επίσης τους "ανθρωπιστές" να κόπτονται για την αναπροσαρμογή της παιδείας ή ακόμα και της θρησκείας, με κεντρικό άξονα τους λαθρομετανάστες που είτε νομιμοποιούνται με συνοπτικές διαδικασίες, είτε παραμένουν παράνομοι άρα και χωρίς κανέναν έλεγχο σε σχέση με την παραβατική τους συμπεριφορά, την στιγμή που σιωπούν στις δεκάδες ή και εκατοντάδες δολοφονίες Ελλήνων ευνομούμενων πολιτών αλλά και στις διώξεις που υφίστανται από το ελληνικό κράτος οι ομογενείς μας από τον πόντο και την Βόρεια ήπειρο σε κάθε επίπεδο.

Σε καμία χώρα του κόσμου, μια κοινωνία δεν εκβιάζεται με τέτοιες ντε φάκτο καταστάσεις, αναγκάζοντας με να συμπεράνω πως ο αντιρατσισμός διαπνέεται απο έντονο ρατσισμό ενάντια των γηγενών Ελλήνων νομίμως διαβιούντων πολιτών, εάν αυτός ο μετασχηματισμός απο εθνικό σε πολυπολιτισμικό με ή χωρίς εισαγωγικά μόρφωμα, συνεχισθεί με τους ρυθμούς που αυτό γίνεται, τότε η εκτροπή προς τα άκρα θα πρέπει να θεωρείται μονόδρομος, κάτι που πρέπει πάση θυσία να αποφύγουμε.

Η θέση μου ως Έλληνα πολίτη, αλλά και ανθρώπου που ασχολείται με τα κοινά εδώ και χρόνια, είναι το καμία ομάδα πάνω απο το σύνολο.

* Ο Πάνος Χατζηγεωργιάδης, είναι μέλος της Ένωσης Μουσικοσυνθετών Αγγλίας, Λογοτέχνης και Δημοσιογράφος.