Αντίπαλός τους ο λαός

Η κυβέρνηση επιχειρεί ματαίως να οικοδομήσει πάνω στα ερείπια που η ίδια δημιούργησε, με τα ίδια φθαρμένα υλικά κατεδαφίσεως και μάλιστα, πάνω σε κινούμενη άμμο…

Θέλει να το ονομάσει ανασχηματισμό; Θέλει να το ονομάσει κάπως αλλιώς; Η πραγματικότητα είναι ίδια και ορατή σε όλους. Περίβλεπτος…

Κανείς δεν πείθεται ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να βελτιώσει τους όρους ζωής του Έλληνα, ή να αναστηλώσει την αξιοπιστία της χώρας εντός και εκτός. Το αντίθετο μάλιστα…

Η δε αντιπολίτευση με την χαρακτηριστική αστάθεια λόγου, με τις επαμφοτερίζουσες πολιτικές, με την ψηφοσυλλεκτική μονομανία, τώρα, ρίχνει
γέφυρες στο ΠΑΣΟΚ και στην υπό διάλυση ΔΗΜΑΡ… Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε ή αφήστε μας στη βόλεψή μας. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, οι ενασχολήσεις της δεν έχουν να κάνουν με τα προβλήματα του λαού γιατί προέχουν οι κομματικές σκοπιμότητες και τα πολιτικά κέρδη.

Στο πολιτικό κάδρο στο οποίο πεινασμένοι ψαρεύουν σε θολά νερά, όλοι μα όλοι, προσπαθούν να υφαρπάξουν ο ένας από τον άλλο αλιεύματα - μικροκομματικά οφέλη και κανείς δεν ασχολείται για το καλό του συνόλου. Αντιθέτως, αντιμετωπίζουν τον λαό ως αντίπαλο και τον τιμωρούν αναγκάζοντάς τον να συνεχίζει να ζει κάτω από άθλιες συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης.

Σε μια Πατρίδα που έχει απολέσει πλήρως την εθνική της κυριαρχία και παραπαίει μεταξύ επαιτείας και αναξιοπρέπειας, όλοι ζουν με κλειστά μάτια γεμάτα τσίμπλες και δεν τολμούν να τ’ ανοίξουν στο φως…

Οι νέοι και παλαιοί σωτήρες, με το απίστευτο θράσος που τους διακρίνει, ακολουθούν την πεπατημένη, τον ίδιο λάθος δρόμο της ψεύτικης ανάπτυξης ο οποίος και οδήγησε στο χείλος της αβύσσου. Οι τρόποι, οι υποδείξεις και η χειραγώγηση από την Ε.Ε της Δουλείας, τελικά μετέβαλαν τους Έλληνες σε θεραπαινίδες των καπιταλιστών τοκογλύφων των διεθνών μονοπωλίων.

Συνήθως, ότι συμβαίνει από τους «Πάνω», μακριά απ τον λαό και τις πραγματικές του ανάγκες, είναι ιστορικά καταδικασμένο. Δεν ανατρέπεται όσο ο λαός το αφήνει να υπάρχει και να σχεδιάζει εις βάρος του συνόλου. Δεν ανατρέπεται όσο κανείς δεν ακούει μέσα του τη φωνή του Δραγούμη: "Ο καθένας πρέπει να φαντάζεται ότι αυτός πρέπει να σώσει το Έθνος του. Ο καθένας γεννήθηκε σωτήρας του Έθνους του, λίγοι όμως ξέρουν ότι γεννήθηκαν τέτοιοι, δηλαδή πως αυτοί θα το σώσουν, αν θέλουν. Πρέπει να φαντάζομαι πως από μένα μόνο εξαρτάται η σωτηρία του Έθνους μου και πώς, αν δεν ήμουν εγώ, δεν θα υπήρχε κανένας άλλος που να το ‘σώσε, ή να μην κοιτάζω τι κάνουν οι άλλοι, αλλά να φαντάζομαι, μόνο πώς εγώ, έχω το μεγάλο χρέος της σωτηρίας."
Όσο ο καθ’ ένας δεν θέλει να χάσει τη βόλεψή του, όσο επιζητά τις μικροχαρές και την ψευτοζωή, όσο εξατομικεύει τα μικροκέρδη της υποτελούς καθημερινότητας αδιαφορώντας για το σύνολο, όσο σκύβει το κεφάλι και πειθαρχεί στους εντολοδόχους, τόσο τα δεινά θα εξακολουθούν. Τόσο θ’ αργεί η σύνταξη του οράματος…

«Πολέμα να συντάξεις τ’ όραμα» είπε ο Καζαντζάκης…

Για να συμβεί αυτό, πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι η λύση είναι μία και μοναδική:

Αγώνας για την σωτηρία της Πατρίδας, η οποία θα προέρθει μόνον από τα σπλάχνα του λαού και θα είναι απόλυτα Ελληνική!


Γιώργος Βεργιάννης
Διευθυντής Πολιτικού Σχεδιασμού & Επικοινωνίας
του Εθνικού Μετώπου