Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ «ΔΥΟ ΠΟΛΩΝ»

Ταφόπλακα του πολιτικού κατεστημένου 
η κυβέρνηση Παπαδήμου.  
Προ των πυλών η νέα μεταπολίτευση...


Γράφει ο  Γιάννης Βασιλακόπουλος
Υπεύθυνος Τύπου του Εθνικού Μετώπου

Η συζήτηση περί της πλήρους αποσύνθεσης του παλαιού, ή ακριβολογώντας του απερχόμενου πολιτικού συστήματος, δεν είναι μια ακατάσχετη φιλολογία που έχει ως αφετηρία της, απλώς,  την απόγνωση ή την οργή της κοινωνίας για ένα παλιό, φθαρμένο όσο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, αλλά είναι η ιστορική ανάγκη  και η ενστικτώδης ανάγνωση της συγκυρίας, από τους πολίτες  που την γεννά. Ας το δούμε πιο λογικά.

Το απερχόμενο κομματοκεντρικό σύστημα οδήγησε τον κοινωνικό ιστό σε πλήρη αποδιάρθρωση, τους πολίτες, χρόνια στην ομηρία των υποσχέσεων και της πελατειακής συναλλαγής κι αργότερα στην αναπότρεπτη πτωχοποίηση και την παρακμή.
Η Εθνική μας Κυριαρχία αμφισβητείται όλο και περισσότερο, η κοινωνική συνοχή μοιάζει με δύσκολο ζητούμενο και οι παραπαίοντες μύθοι της «Ευρωπαϊκής Ενοποίησης», αλλά και των παραδοσιακών κομματικών αφετηριών και προορισμών λειτουργούν για χρόνια ως μέσα εγκλωβισμού μιας ολόκληρης κοινωνίας, ενός Έθνους που πάντα έβρισκε την περπατησιά του στη φωτιά των αιώνων, σε υποτίθεται αδιέξοδους μονόδρομους. Κι ενώ όλα τούτα στέκουν μπροστά στο παλαιό παραδοσιακό σύστημα ως αναντίρρητα δεδομένα, οι εκπρόσωποι αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος που απέρχεται ραγδαία προτάσσοντας την αυτοσυντήρηση τους, σε έναν κύκλο αδιακύβευτης  πια εξουσίας, προκλητικών προνομίων και αλογόδοτης διαχείρισης, από την σωστή ανάγνωση του πολιτικού, κοινωνικού μα και ιστορικού momentum έδωσαν μια φτηνή απάντηση βαφτίζοντας την έξωθεν και από ημιθανείς εντολοδότες επιβεβλημένη κυβέρνηση Παπαδήμου, απότοκο μιας δήθεν εθνικής συνεννόησης, που στην πραγματικότητα αποκρυπτογραφείται με το ρητό «Ο σώζων εαυτόν, σωθείτω». Θα κατανοήσουν πολύ σύντομα, μιας κι αυτή η κυβέρνηση διάδοχη μιας φαύλης άλλης, θα καταρρεύσει από την ίδια την έλλειψη  δημοκρατικής νομιμοποίησης, πως αυτή η άθλια αναδιανομή ιματίων, δεν είναι παρά η πολιτική τους ταφόπλακα, καθώς πέρα από την Εθνική αγανάκτηση τώρα είναι που κλείνει ο βιο -ιστορικός τους κύκλος .
Πιστεύω, όση αξία μπορεί να έχει η χρήση του πρώτου προσώπου, πως μια κοινωνία σαν την Ελληνική, ένα Έθνος σαν το  δικό μας θα βρει γρήγορα το βηματισμό του προς την αληθινά νέα εποχή. Στις εκλογές που θα γίνουν σίγουρα ως τις αρχές της Άνοιξης θα πάω να ψηφίσω. Κόμμα κι όχι «λευκό», «άκυρο», η αποχή. Διότι πιστεύω πως μια κοινωνία πρέπει να κυβερνάται – όχι απαραίτητα από μονοκομματική κυβέρνηση – και να έχει απαντήσεις απέναντι στη θεωρία του Χάους. Να κυβερνάται με άξονα τον πατριωτικό προσανατολισμό, την εθνική κυριαρχία μέσα σε έναν κόσμο, όπου η παγκοσμιοποίηση κι ο διεθνισμός κατέρρευσαν αφού επέφεραν εφιαλτικές συνέπειες στον πλανήτη και ο Εθνοκεντρισμός, η αναθεώρηση των συμμαχιών με βάση κοινά πολιτιστικά, θρησκευτικά και γεωπολιτικά χαρακτηριστικά επανέρχονται.  Παράλληλα όμως εκτιμώ πως στην νέα εποχή οι παραδοσιακοί κομματικοί προορισμοί, δεν θα έχουν το ίδιο ιδεολογικό περιεχόμενο με το πρόσφατο ή απώτερο  παρελθόν.  Με άλλα λόγια το νέο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας, έχει ήδη αρχίσει να χτίζεται βασισμένο πια όχι σε πολιτικά κόμματα, αλλά σε πόλους, μέσα στους οποίους θα συναντώνται κομμάτια από τις παλαιές απέναντι όχθες του πολιτικού – κομματικού χάρτη και θα ριζοσπατικοποιηθούν οι ιδεολογικές αφετηρίες. Σταδιακά θα διαμορφωθεί ένας πατριωτικός, λαϊκός πόλος όπου θα συνθέσει στους κόλπους του την πίστη στην πατρίδα και την Εθνική κυριαρχία, όπου θα συναντηθούν άνθρωποι προερχόμενοι από την παλαιά Πατριωτική, κοινωνική δεξιά αλλά και την ριζοσπαστική αριστερά, βάζοντας οριστικά τέλος στο ευρύ όσο κι ακαθόριστο- γι αυτό και τόσο έντονα διχαστικό - δίλημμα του χθες, «Δεξιά ή Αριστερά». Αυτή η παράταξη θα δώσει σάρκα και οστά στην νέα ιδεολογία του Κοινωνικού, Ριζοσπαστικού Πατριωτισμού, προασπιζόμενη την Εθνική μας κυριαρχία και το ρόλο μας όχι πια στη, μηδέποτε συνδεδεμένη, με πολιτικούς, οικονομικούς, πολιτισμικούς και ψυχικούς δεσμούς Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία σύντομα θα αποτελέσει άμορφη μάζα στα σαθρά της θεμέλια, αλλά στην Ευρώπη των Εθνών. Θα έχει απαντήσεις στην νέα εποχή με το νέο Εθνικό ή περιφερειακό νόμισμα και θα έχει για προτάγματα της την Εθνική αναγέννηση, την διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής και την γεωστρατηγική ενίσχυση του ρόλου της Ελλάδος, ως ισχυρού περιφερειακού παίκτη.
Απέναντι της θα βρεθούν  προερχόμενοι από τα σπλάχνα του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, οι συντηρητικοί φιλελεύθεροι διεθνιστές, ένα αδύναμο αμάλγαμα από το «Κέντρο» του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, θρηνούντες πάνω από τα λείψανα της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» και του ετοιμοθάνατου ήδη κοινού Ευρωπαϊκού νομίσματος. Αυτοί θα προωθούν λύσεις οικονομίστικες και πολύ χαλαρού ως ανύπαρκτου πατριωτισμού τύπου Παπαδήμου και Παπανδρέου, που θα υπηρετούν δουλικά τις τράπεζες και το κεφάλαιο. Αυτός ο σαφής διαχωρισμός , θυμηθείτε το, θα βρει την εκκίνηση του στις προσεχείς εκλογές, όσο σύντομα κι αν γίνουν – και δεν θα βραδύνουν πέραν του Μάρτη.
Αυτή θα είναι, στ’ αλήθεια η νέα μεταπολίτευση…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου